Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΥΡΚΑΛ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2020

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Α.Β.Ε.Ε. (ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ)

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Α.Β.Ε.Ε. (ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ)

Είδος: Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία Αμυντικού Εξοπλισμού

Εξοπλισμός: Σώζεται

Κατάσταση: -

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Υμηττός

Πληροφορίες:

Το 1887 ιδρύθηκε στον Υμηττό στην περιοχή που λεγότανε «Κοπανά», το εργοστάσιο των αδελφών Μαλτσινιώτη «Εταιρία (Ελληνικού) Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου» γνωστή με το ακρωνύμιο ΠΥΡ.ΚΑΛ.

Ιστορικό: Οι αδελφοί (Γεώργιος, Δημήτριος και Παναγιώτης) Μαλτσινιώτη ξεκίνησαν το 1887 ιδρύοντας στο Μοναστηράκι της Αθήνας κατάστημα πωλήσεως όπλων και φυσιγγίων. Το επόμενο έτος, λόγω της Επανάστασης στην Κρήτη και της ανάγκης προμήθειας πυρομαχικών στους επαναστατημένους Κρητικούς, αποφάσισαν να ιδρύσουν Εργοστάσιο κατασκευής φυσιγγίων στο Ψυχικό με την επωνυμία «Αδελφοί Μαλτσινιώτη Ο.Ε.». Το έτος 1890 λόγω της αύξησης της παραγωγής αναγκάστηκαν να αγοράσουν έκταση 10 στρεμμάτων στη θέση ΚΟΠΑΝΑ, στον σημερινό Δήμο Δάφνης-Υμηττού (εκεί όπου εξακολουθεί να βρίσκεται το συγκρότημα των εργοστασίων των ΕΑΣ) ιδρύοντας νέο εργοστάσιο το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1891.

Το 1900 απασχολούν ήδη διακόσιους εργαζόμενους.

Στις 15 Σεπτεμβρίου 1908 πραγματοποιήθηκε συγχώνευση με την ανταγωνίστρια εταιρεία του Πυριτιδοποιείου (που είχε ιδρυθεί το 1874 από τον Κων/νο Μωραϊτίνη) και έτσι δημιουργήθηκε η Εταιρεία (Ελληνικού) Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου, με τα αρχικά ΕΕΠΚ ή ΕΠΚ.

Στη νέα εταιρεία οι αδελφοί ανέλαβαν την τεχνική διεύθυνση και διαχείριση, αλλά και την προεδρία του διοικητικού συμβουλίου. Μετά τον θάνατο του Παναγιώτη Μαλτσινιώτη (1918) οι άλλοι δυο αδελφοί θα αποσυρθούν από την ενεργό διεύθυνση.

Το έτος 1934 η εταιρεία περιήλθε υπό τον έλεγχο του Μικρασιάτη βιομηχάνου Μποδοσάκη-Αθανασιάδη. Η ημέρα αναλήψεως του ελέγχου εκ μέρους του, αποτελεί σταθμό και πραγματική αφετηρία ενός πλήρους ανακαινιστικού και δημιουργικού προγράμματος. Οι εξαγωγές της Εταιρείας, κατά τα έτη 1936 μέχρι 1940, στην Ισπανία, Τουρκία, Ρουμανία και Μεγάλη Βρετανία ανήλθαν σε αξία τα 8 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας της εποχής εκείνης (Αναφορά του Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος Εμμανουήλ Τσουδερού). Κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον του Άξονος στα εργοστάσια της εταιρείας εργάζονταν νυχθημερόν 12000 εργάτες και υπάλληλοι, σε τρείς (3) φυλακές (βάρδιες).

Προτού καταληφθεί η χώρα, ο Μποδοσάκης απεφάσισε να αναχωρήσει για το εξωτερικό.

Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ανέλαβε για τα έτη 1941 έως 1944 ο Θεόδωρος Υψηλάντης και το 1944 ο Αυστριακός Walter Deter, προσωπικός φίλος του Μποδοσάκη.

Στα χρόνια της Κατοχής οι Γερμανικές αρχές είχαν καταλάβει και επιτάξει το εργοστάσιο του Υμηττού, όπου εγκατέστησαν τμήματα της Γερμανικής εταιρείας JUMO.

Υπήρχε μεγάλη απασχόληση Ελλήνων εργατών (στην πλειονότητά τους Βυρωνιώτες), που επιτελούσαν, υπό την επίβλεψη Γερμανών ειδικών και τεχνικών, την επισκευή και την συντήρηση των κινητήρων των βομβαρδιστικών αεροσκαφών καθέτου εφορμήσεως της Luftwaffe, των Junkers Ju-87 Stuka (Στούκας), ειδικά την περίοδο των επιχειρήσεων του Γερμανού Στρατάρχη Ρόμελ στην Αφρική. Οι εργάτες πληρώνονταν με ένα μεροκάματο, συσσίτιο και μισή γερμανική κουραμάνα (μαύρο ψωμί από σίκαλη).

Ένα από τα πιο σοβαρά σαμποτάζ, μια από τις πιο σπουδαίες και λαμπρές σελίδες της Εθνικής Αντίστασης, συνέβη στο Καλυκοποιείο Μαλτσινιώτη.

Ο Νίκος Καραθάνος σε συνέντευξή του που υπάρχει στον Β’ τόμο της εγκυκλοπαίδειας ‘’Ιστορία της Αντίστασης 1940-45’’ (Εκδόσεις Αυλός) αναφέρει:

«Στου Μαλτσινιώτη οι σύντροφοί μας είχαν σκεφτεί να βάλουν σε πράξη μια μέθοδο σαμποτάζ: να καταστρέφουν τον κινητήρα, όταν το αεροπλάνο πετάξει για δοκιμή μ’ αυτόν τον κινητήρα και κάνει ελιγμό ή στροφή. Όλα τα αεροπλάνα κάνουν δοκιμή στροφής, ανάστροφης που λένε. Ρίχνανε λοιπόν μέσα στον κινητήρα μετά τον ποιοτικό έλεγχο και λίγο πριν την συναρμολόγηση παξιμάδια (μεταλλικό εξάρτημα που βιδώνει γύρω από μια βίδα). Τα παξιμάδια αυτά επειδή είναι βαριά, όταν λειτουργεί το αεροπλάνο σε ευθεία πλεύση βρίσκονται στο κάτω μέρος, στο κόρτερ, όταν όμως αναποδογυριζόταν το αεροπλάνο γύριζαν προς τα πάνω, τα άρπαζε ο στροφαλοφόρος, ο άξονας κι έτσι ο κινητήρας έσπαζε. Με αυτόν τον τρόπο έκαναν πολλά σαμποτάζ, κατέστρεψαν 65 κινητήρες με αποτέλεσμα να πέσουν πολλά εχθρικά αεροπλάνα και να χαθούν δεκάδες Γερμανοί αεροπόροι, αλλά τελικά τους ανακαλύψανε, τυχαία. Ένα αεροπλάνο δεν καταστράφηκε και οι Γερμανοί βρήκαν μέσα στον κινητήρα τα παξιμάδια που είχαν ρίξει οι δικοί μας».

Πηγή: https://vironasipolimas.blogspot.com

Βιβλιογραφία-Πηγές:

1. ΕΕΠΚ, Αναμνηστικόν Λεύκωμα Εκατονταετηρίδος της Ανώνυμου Εταιρείας Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου 1874-1974 (Αθήνα: Adam’s ΕΠΕ, 1974)

2. https://www.eas.gr/

3. https://www.imerodromos.gr/

4. https://vironasipolimas.blogspot.com/

5. https://m.facebook.com/groups/

6. https://archive.ert.gr/26670/

Όνομα καταγραφέα*: Μαριλένα Βακαλοπούλου

Ημερομηνία καταγραφής**: 11/1/2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Πηγή: ΕΕΠΚ, Αναμνηστικό Λεύκωμα 1974.

Πηγή: ΕΕΠΚ, Αναμνηστικό Λεύκωμα 1974.

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2019

Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και Καλυκοποιείο / Ελληνικό Πυριτιδοποιείο Χημικών & Βιομηχανικών Προϊόντων (Μπαρουτάδικο Αιγάλεω)

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και Καλυκοποιείο / Ελληνικό Πυριτιδοποιείο Χημικών

& Βιομηχανικών Προϊόντων (Μπαρουτάδικο Αιγάλεω)

Είδος: Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Χημική βιομηχανία

Εξοπλισμός: Δεν σώζεται

Κατάσταση: Διασώζεται ελάχιστα

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Αιγάλεω

Το Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και Καλυκοποιείο ήταν ελληνική βιομηχανική μονάδα κατασκευής πυρομαχικών, που λειτούργησε την περίοδο 1874-1964, στο χώρο που βρίσκεται σήμερα το άλσος του Αιγάλεω.

Η αρχική φάση του εργοστασίου αναφέρεται το 1874, όταν εγκρίθηκε στον αξιωματικό του Πυροβολικού Κ. Μωραϊτίνη, με Βασιλικό Διάταγμα, η ίδρυση ατομικής επιχείρησης παραγωγής πυρίτιδας. Το εργοστάσιο με την επωνυμία «Ελληνικόν Πυριτιδοποιείον» στεγάστηκε από το 1875 σε κτήμα έκτασης περίπου 100 στρεμμάτων, που αποκτήθηκε με αγορά στη θέση «Μπιστάρδο» ή «Διασωρίτης» της περιοχής Αιγάλεω στην Αθήνα, με πρόσωπο στην Ι. Οδό. Τα σχετικά κτίσματα σχεδιάστηκαν και οικοδομήθηκαν από εξειδικευμένους Γάλλους τεχνικούς, ενώ τα μηχανήματα παραγωγής εισήχθηκαν και αυτά από το εξωτερικό.

Μέχρι το τέλος περίπου του 19ου αιώνα, το εργοστάσιο παρήγαγε κυρίως μαύρη πυρίτιδα για φουρνέλα, πυρίτιδα κυνηγιού, δυναμίτιδα και σκάγια, ενώ από το 1900 άρχισε να παράγει -εκτός από την πυρίτιδα -και χημικά προϊόντα, όπως θειϊκό, νιτρικό, υδροχλωρικό οξύ κ.λπ.

Σταδιακά και με την πάροδο του χρόνου, η επιχείρηση μεγαλώνει και εξελίσσεται, ακολουθώντας τις οικονομικές διακυμάνσεις και τα πολιτικά γεγονότα της χώρας. Έφθασε να κατέχει χώρο 170 περίπου στρεμμάτων.

· Το 1876 η επιχείρηση μετατρέπεται σε ομόρρυθμη εταιρεία, με τη σύμπραξη των επιχειρηματιών Θεοφιλά, Ρικάκη και του ορυκτολόγου Α. Κορδέλλα.

· Το 1882 με συμμετοχή της Γενικής Πιστωτικής Τραπέζης του τραπεζίτη Αθ. Μουτσοπούλου, η επιχείρηση μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικόν Πυριτιδοποιείον» και υπό την τεχνική διεύθυνση του αρχικού της ιδρυτή.

· Από τότε, το εργοστάσιο επεκτείνεται με τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων και εξοπλίζεται με νέα μηχανήματα.

- Το 1887 κατασκευάζεται το συνεργείο κατασκευής μολυβδοσωλήνων

- Το 1890 κατασκευάζεται το «δυναμιτοποιείον» και το συνεργείο παραγωγής θειϊκού και νιτρικού οξέος, για την κατασκευή δυναμίτιδας και λοιπών εκρηκτικών υλών

- Το 1891 κατασκευάζονται συνεργεία κατασκευής σκαγιών, εκλογικών σφαιριδίων, θειϊκού σιδήρου και θειϊκού καλίου

- Το 1898 προστίθεται συνεργείο κατασκευής στουπετσιού (ανθρακικός μόλυβδος) και πλήρες χυτήριο για την κατασκευή χυτοσιδηρών και ορειχάλκινων αντικειμένων.

· Το 1908 η εταιρεία που ονομάζεται πλέον «Ελληνικό Πυριτιδοποιείο Χημικών & Βιομηχανικών Προϊόντων», συγχωνεύεται με μικρή εταιρία όπλων και φυσιγγίων των αδελφών Μαλτσινιώτη, και δημιουργείται η Εταιρία Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου, με τα αρχικά ΕΕΠΚ ή ΕΠΚ, η πρώτη πολεμική βιομηχανία της χώρας, κατασκευάζοντας σχεδόν αποκλειστικά τα πυρομαχικά του Ελληνικού Στρατού.

· Το 1924 η Ελληνική Κυβέρνηση επιχειρεί μέσω της Εθνικής Τράπεζας την αναζωογόνηση της εταιρείας, με την συμμετοχή σ' αυτήν της Εθνικής Τράπεζας, της Τράπεζας Βιομηχανίας (Επαμεινώνδας Χαρίλαος) και του Πρ. Μποδοσάκη, χωρίς επιτυχία.

· Το 1934, η Εθνική Τράπεζα μεταβιβάζει στον επιχειρηματία Πρόδρομο Μποδοσάκη, την κυριότητα των μετοχών της στην εταιρεία και χρηματοδοτεί την ίδια, για να προβεί στις αναγκαίες επενδύσεις και τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού της

· Στις αρχές του 1937 ο Πρ. Μποδοσάκης απορροφά την υπό εκκαθάριση «ΑΕ Οπλουργεία και Οβιδουργεία», η οποία είχε δημιουργηθεί ανεξάρτητα το 1925 με μετόχους την Εθνική Τράπεζα, τους Πρ. Μποδοσάκη, Επ. Χαρίλαο (βιομήχανο του Κύκλου της Ζυρίχης) και Νικ. Σπηλιωτάκη (μεγαλομέτοχο της Τράπεζας Αθηνών και του Πυριτιδιποιείου-Καλυκοποιείου, αλλά αποδείχθηκε θνησιγενής και σταμάτησε τις εργασίες της δυο χρόνια αργότερα.

Παράλληλα, ο Πρ. Μποδοσάκης αγοράζει εκτάσεις στην Βλύχα της Ελευσίνας, και δημιουργείται η γνωστή εταιρεία ΠΥΡΚΑΛ.

Το Πυριτιδοποιείο του Αιγάλεω σταμάτησε τη λειτουργία του, το 1964 και πολλά από τα μηχανήματά του μεταφέρθηκαν στα εργοστάσια της ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα και στο Λαύριο.

Πέντε χρόνια μετά το τέλος της λειτουργίας του (1970) η έκταση περιήλθε στην ιδιοκτησία του δημοσίου, με αποτέλεσμα να κατεδαφιστούν τα κτίρια και ο χώρος να μετατραπεί σε άλσος, εντός του οποίου έχουν κατασκευασθεί σχολεία, αθλητικά κέντρα καθώς και το Τεχνολογικό Ίδρυμα Αθηνών. Τα μόνα που απέμειναν σήμερα είναι η περιφραγμένη είσοδος προς τα υπόγεια, ο υδροσυλλέκτης του πρώην εργοστασίου και η υψικάμινος.

Βιβλιογραφία-Πηγές:

- Ε. Αγαπητού, Φ. Καράμπελα, Το Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω στον χώρο και στον χρόνο, Έκδ. ΓΟΡΔΙΟΣ, 2016, Αθήνα

Το Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω που «γέννησε» την ΠΥΡΚΑΛ....

Ιστορίες από το Μπαρουτάδικο

- Ιστολόγιο στο f/b του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιγάλεω "ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ"

- http://urbanspeleology.blogspot.com/2013/07/blog-post_28.html

- Ν. Νικολαΐδη,To Αλφαβητάρι του Αιγάλεω, μια πόλη μια ιστορία, Έκδ. Ιστορικό Λαογραφικό Οικομουσείο Αιγάλεω-"Ι.Λ.Ο.Α."

-https://sinialo.espiv.net/xartogtafontas-tin-anaplasi-tou-kentrou-tou-aigaleo/

- Ντοκιμαντερ, Το Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω

-Κ.Π.ΚΑΡΥΔΗΣ, "Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ ΑΕ, 1874 – 1939", ΑΘΗΝΑ 1940 , από την σελίδα Φίλοι του ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ

Όνομα καταγραφέα*: Μαρία Δανιήλ

Ημερομηνία καταγραφής**: 18-11-2019

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Εικ. 1, Η συνολική έκταση του Μπαρουτάδικου.
Πηγή: Ντοκιμαντέρ, Το Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω, https://www.youtube.com/watch?v=yUUJq5Ovl2c

Εικ.2, Τα καλυκοποιείο των αδελφών Μαλτσινιώτη. Πηγή: Πανελλήνιον Λεύκωμα,
Ντοκιμαντέρ, Το Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω,

Εικ.3, Συνεργείο παρασκευής αιθέρος, 1940.
Πηγή: Κ.Π.ΚΑΡΥΔΗΣ, "Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ ΑΕ, 1874 – 1939", ΑΘΗΝΑ 1940

Εικ.4, Λέβητες οξυμίγματος νιτρώσεως, 1940.
Πηγή: Κ.Π.ΚΑΡΥΔΗΣ, "Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ ΑΕ, 1874 – 1939", ΑΘΗΝΑ 1940

Εικ.5, Χημικά εργαστήρια, 1940.
Πηγή: ΕΚ.Π.ΚΑΡΥΔΗΣ, "Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ ΑΕ, 1874 – 1939", ΑΘΗΝΑ 1940

Εικ.6, Λεβητοστάσιο, 1940.
Πηγή: Κ.Π.ΚΑΡΥΔΗΣ, "Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ ΑΕ, 1874 – 1939", ΑΘΗΝΑ 1940

Εικ.7, Συνεργείο αναλήψεως ατμών οινοπνεύματος-αιθέρος, 1940.
Πηγή: Κ.Π.ΚΑΡΥΔΗΣ, "Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ ΑΕ, 1874 – 1939", ΑΘΗΝΑ 1940

Εικ.8, Το “ΕλληνικόνΠυριτιδοποιείον” πριν γκρεμιστεί.
Πηγή: https://sinialo.espiv.net/xartogtafontas-tin-anaplasi-tou-kentrou-tou-aigaleo/

Εικ.9, Το “ΕλληνικόνΠυριτιδοποιείον” πριν γκρεμιστεί. Φωτ. Β. Σκαράκη.
Πηγή: Ντοκιμαντερ, Το Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω

Εικ.10, Κατάλοιπο του εργοστασίου, που διασώζεται.
Πηγή: Ντοκιμαντερ, Το Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω

Εικ.11, ΚΗ καμινάδα του εργοστασίου, που διασώζεται .
Φωτ. Η Φασουράκη, 2019

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Α.Ε. Ελληνικού Πυριτιδοποιείου & Καλυκοποιείου ΠΥΡΚΑΛ

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Α.Ε. Ελληνικού Πυριτιδοποιείου & Καλυκοποιείου ΠΥΡΚΑΛ

Είδος: Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία Αμυντικού Εξοπλισμού

Εξοπλισμός: Σώζεται

Κατάσταση: Ανάκληση των αδειών κατεδάφισης με απόφαση της 19ης Ιανουαρίου 2018

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Ελευσίνα

Πληροφορίες:

Η εταιρεία προήλθε από τη συγχώνευση, το 1908, της Εταιρείας Ελληνικού Πυριτιδοποιείου, Χημικών και Βιομηχανικών προϊόντων, στο Αιγάλεω και της εταιρείας Αδελφών Μαλτσινιώτη, στο Ψυχικό. Το 1934 μετά από παρέμβαση του διοικητού της Εθνικής Τραπέζης, αναλαμβάνει τα ηνία της επιχείρησης ο Πρόδρομος Μποδοσάκης, στον οποίο μεταβιβάζεται και η κυριότητα των μετοχών της εταιρίας .Ο ίδιος αγοράζει τα επόμενα χρόνια μεγάλη έκταση στην περιοχή της Βλύχας, στα ανατολικά του κόλπου της Ελευσίνας και σταδιακά μεταφέρονται εκεί οι εργασίες του εργοστασίου. Η εταιρία μετατρέπεται σε βιομηχανία κατασκευής οβίδων και φυσιγγίων, γνωστή στην Ελευσίνα ως Οβιδουργείο. Την περίοδο της Κατοχής το εργοστάσιο καταστρέφεται. Μεταπολεμικά, η λειτουργία της ΠΥΡ-ΚΑΛ ξανάρχισε το 1951 με την είσοδο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο η πορεία της επιχείρησης δεν ήταν ικανοποιητική: η Ελλάδα, όπως και άλλα κράτη, εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, δεν είχε πλέον τη δυνατότητα ελεύθερων επιλογών όσον αφορά στην αγορά και πώληση πολεμικού υλικού. Εξ άλλου, ο κρατικός παρεμβατισμός ήταν έντονος, γιατί το κράτος ανέκαθεν επιθυμούσε να ελέγχει την πολεμική βιομηχανία της χώρας. Το 1982 η ΠΥΡΚΑΛ τελικά κρατικοποιήθηκε. Συμμετείχε στην παραγωγή των Stinger και άλλων πυραύλων. Προχώρησε στο σχεδιασμό δικής της ανάπτυξης οπλικών συστημάτων στη δεκαετία του ’90, και σε μία Ελληνικής σχεδίασης σύγχρονη ανεμογεννήτρια το 2002. Το 2004 συγχωνεύτηκε με την Ε.Β.Ο. στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης της αμυντικής βιομηχανίας, δημιουργώντας έτσι την "Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα". Το 2017 εξαγοράσθηκε από τα διυλιστήρια ΕΛΠΕ., τα οποία σχεδιάζουν την κατεδάφιση των ιστορικών βιομηχανικών κτισμάτων και των παρακείμενων καταφυγίων χωρίς –μέχρι σήμερα- να έχει παρέμβει το Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να διασωθεί αυτό το Ιστορικό βιομηχανοστάσιο.

Βιβλιογραφία-Πηγές:

https://www.facebook.com/groups/411494725690017/
https://archive.ert.gr/67553/

Στοιχεία κειμένου από την έκθεση ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑ. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ.

Φωτογραφικό υλικό απο το προσωπικό αρχείο του Γραμματέα του Μουσείου Γιώργου Παυλόπουλου

Όνομα καταγραφέα*: Γιώργος Παυλόπουλος

Ημερομηνία καταγραφής**: 26-04-2016

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς