Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ανεμόμυλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ανεμόμυλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Μύλοι Βροντάδου

 

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Μύλοι Βροντάδου

Είδος: Προβιομηχανικό

Αρχική Χρήση: Αλευρόμυλος

Εξοπλισμός: Έχει αντικατασταθεί

Κατάσταση: Επανάχρηση

Επανάχρηση: Πολιτιστική χρήση

Περιοχή: Τρεις Μυλοι βροντάδου Χίος

Πληροφορίες:

Στην ομώνυμη παραλιακή θέση του Βροντάδου, υπήρχαν ανεμόμυλοι τουλάχιστον από τις αρχές του 19ου αιώνα. Καταγράφεται ότι ο μυλωνάς Λεωνής Χατζή-Κωνσταντή Κωστάλας για να εκδικηθεί το φόνο του εξαδέλφου του Παντελή Κωστάλα, (ο τελευταίος έπεσε μαχόμενος από τον Αιθίοπα Αλή κατά τη διάρκεια μάχης το (το 1822 ή 1828) σκότωσε τον Αιθίοπα που εκτελούσε χρέη τελωνοφύλακα στο Βροντάδο- στη περιοχή “Τρεις Μύλοι” και τον έθαψε εντός του μύλου. Στα 1877 η δημοσίευση του Adolphe-Louis Testevuide, ο οποίος έζησε στη Χίο το διάστημα 1866-79, αναφέρει την ύπαρξη στο σημείο “τριών ή τεσσάρων ανεμόμυλων”. 

Πιθανόν οι μύλοι αυτοί να καταστράφηκαν στο σεισμό του 1881 και έπειτα να χτίστηκαν οι τρεις μύλοι, από τους οποίους ονομάστηκε η περιοχή(παλαιότερα αναφέρεται ως “Κάτω Γιαλός”). 

Ο δυτικός μύλος, ανήκε στον Αντώνη Λω (ο οποιος φαίνεται να τον επισκεύασε ή να τον ξανάκτισε αμέσως μετά το σεισμό του 1881), την περίοδο του Μεσοπολέμου λειτούργησε ως παπουτσίδικο στο ισόγειο και την περίοδο της Κατοχής τον λειτούργησε ο εγγονός του Λω, Γεώργιος Συρρής και ο Γεώργιος Καμίνης, θείος του τελευταίου. 

Ο μεσαίος μύλος, ανήκε στον Γιώργη Κωστάλα, έπειτα στον γιο του Θεμιστοκλή, ο οποίος λειτούργησε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 50, όταν κατεδαφίστηκε και στη θέση του οικοδομήθηκε το Κέντρο “Τρεις Μύλοι”. 

Τέλος, ο τελευταίος (ανατολικός) μύλος- σε λειτουργία τη δεκαετία του 20 και ερείπιο ήδη στην Κατοχή- ανήκε στο Ζαννή Λω και εξαγοράστηκε από τον Δημήτρη Τσίχλα, στον οποίο ανήκε και ο μεσαίος μύλος.

Ο χώρος απαλλοτριώθηκε από τον τότε δήμο Ομηρούπολης και οι δυο μύλοι έχουν αναστηλωθεί.

Στο Βροντάδο υπήρχαν μύλοι στο Γούβι που δεν σώζεται ίχνος και στο “τσουμπάρι” (κορυφή λόφου) του Αγίου Κηρύκου που από τους δυο ανεμόμυλους, φαίνονται σήμερα τα ερείπια ενός.


Βιβλιογραφία-Πηγές:

Τσιροπινά Στέλλα, Οι Τρεις μύλοι και το πέρασμα του χρόνου Μέρος 1ο Απλωταριά

Τσιροπινά Στέλλα Οι Τρεις Μύλοι και το πέρασμα του χρόνου Μέρος 2ο Απλωταριά

Ομάδα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης γυμνασίου Βροντάδου “Ο κύκλος που έκλεισε, Καλλιέργειες σιτηρών, μύλοι και παραδοσιακοί φούρνοι, το σιτάρι και το ψωμί στα έθιμα” επιμέλεια: Στέλλα Τσιροπινά, Έκδοση: Γυμνάσιο Βροντάδου- Εκδόσεις “Έντυπο” Β Έκδοση, Χίος 2001. 


Όνομα καταγραφέα*: Βαγγέλης Χαρίτος

Ημερομηνία καταγραφής**: 4-11-2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς


Ο δυτικός ανεμόμυλος

Η θέση του δυτικού μύλου


Ο ανατολικός ανεμόμυλος 

Η θέση του ανατολικού ανεμόμυλου

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2020

ΟΙ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΙ ΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ

  

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα:   ΟΙ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΙ ΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ

Είδος:     Προβιομηχανικό

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων

Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται

Κατάσταση:   Εγκαταλελειμμένο

Επανάχρηση:  -

Περιοχή: ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

Πληροφορίες:

Οι ανεμόμυλοι απαντώνται σε ευρεία χρήση στις Κυκλάδες και σε όλα τα νησιά του Αιγαίου από τον 14ο αιώνα έως και τις αρχές του 20ου ενώ  σε κάποια νησιά εξακολουθούν να λειτουργούν έως και την δεκαετία του ΄70. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Ελληνικών Μύλων (Ι. τ. Ε. Μ.), στις Κυκλάδες λειτουργούσαν  γύρω στους 650 ανεμόμυλοι  στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η εξάπλωσή τους ευνοήθηκε από τις ιδανικές καιρικές συνθήκες για τη λειτουργία τους (ισχυροί άνεμοι κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου επομένως ικανή αεροδύναμη, λίγες βροχοπτώσεις που περιόριζαν τις φθορές στα εξωτερικά τμήματα του μηχανισμού του μύλου, στα πανιά  και στη στέγη, πολύ καλής ποιότητας μυλόπετρα από τη Μήλο) αλλά και τις ιδιαιτερότητες της  νησιωτικότητας,  δηλαδή, μεταξύ άλλων,  τα πολλά διάσπαρτα νησιά,  τις δυσκολίες επικοινωνίας μεταξύ των νησιών και μεταξύ των οικισμών του ίδιου νησιού την εποχή εκείνη. Στην πλειοψηφία τους λειτούργησαν ως αλευρόμυλοι.

Στην Ηρακλειά,   εντοπίζονται σήμερα τα κατάλοιπα τριών ανεμόμυλων σε τρία διαφορετικά σημεία του νησιού:


1_Ο μύλος στον οικισμό Άγιος Γεώργιος, το λιμάνι του νησιού: ιδιωτικός ανεμόμυλος στη θέση Λιβαδάκια, ύψωμα κοντά στον οικισμό. Πρώτος ιδιοκτήτης του μύλου αναφέρεται ο Ηρακλειώτης Δημήτρης Γαβαλάς ενώ άγνωστη παραμένει η χρονολογία κατασκευής του. Ο μύλος άλεθε σιτάρι και κριθάρι μέχρι την δεκαετία του ’70. Σήμερα ανήκει στην ιδιοκτησία μελών της  οικογένειας του Δ. Γαβαλά.


2_Ο μύλος στον οικισμό  Παναγιά: ιδιωτικός  ανεμόμυλος σε μικρή απόσταση από τον οικισμό Χώρα ή Παναγιά που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Πάπα. Κατασκευάστηκε το 1877 από τον Ιωάννη Γαβαλά και μέχρι το 1940 λειτούργησε από μέλη της οικογένειάς του. Κατόπιν αγοράστηκε από τον Νικήτα Νομικό, από τη Σχοινούσα, ο οποίος,  το 1957, τον μεταπώλησε στον Ν. Χιωτίνη και στον Ι. Γαβαλά αντί 2.000 δραχμών. Σήμερα ανήκει εξ ημισείας στην   ιδιοκτησία μελών των δύο οικογενειών.


3_Ο Καλογερικός (Καλοερικός) μύλος στη θέση Καψάλες: ανεμόμυλος ιδιοκτησίας της Μονής Χοζοβιώτισσας της Αμοργού. Κατά τον 18ο αιώνα η Ηρακλειά  ανήκε στην ιδιοκτησία του μοναστηριού και χρησιμοποιείτο ως βοσκότοπος των αιγοπροβάτων της Μονής.  Το 1831, το Διοικητικό Συμβούλιο της Μονής επέτρεψε σε οικογένειες από την Αιγιάλη  να εγκατασταθούν  στην  Ηρακλειά και να ασχοληθούν με την καλλιέργεια σιτηρών (σιτάρι, κριθάρι, φάβα). Προχώρησε επίσης στην υπογραφή δεκαετούς συμβολαίου με τους  καλλιεργητές σύμφωνα με το οποίο  η κατοχή και εκμετάλλευση της γης και τα  παραγόμενα προϊόντα κατανέμονται ισόποσα, σε ποσοστό 50% στη Μονή και 50% στους καλλιεργητές. Το 1858, οι καλλιεργητές της «μοναστηριακής νήσου Ηρακλειάς» με επιστολή τους προς το Δ.Σ. ζήτησαν την άδεια και αρωγή της Μονής για την περάτωση κατασκευής ανεμόμυλου  διότι ήταν αναγκασμένοι να μεταφέρουν τα σιτηρά τους για άλεση στο Κουφονήσι ή στα γύρω  νησιά. Η κατασκευή του ανεμόμυλου δεν ολοκληρώθηκε και ο μύλος δεν λειτούργησε ποτέ.

Οι ανεμόμυλοι της Ηρακλειάς  ανήκουν στην κατηγορία του «μεσογειακού πυργόμυλου» ή «ξετροχάρη» και λειτούργησαν ως αλεστικοί σιτηρών. Το κτίσμα (πύργος) είναι πέτρινο, κυλινδρικού σχήματος η δε στέγη (τρούλα), κωνικού σχήματος, στηρίζονταν εσωτερικά σε ξύλινο σκελετό και καλύπτονταν με βούρλα από βάλτο κοντά στην παραλία Λιβάδι. Οι στέγες των  ανεμόμυλων έχουν καταρρεύσει. Εσωτερικά χωρίζονται σε δυο ορόφους  ο   διαχωρισμός των οποίων  γίνεται με ξύλινα δοκάρια και πατωσάνιδα ενώ μια πέτρινη σκάλα ακολουθεί το κυκλικό σχήμα του πύργου και  οδηγεί στο επάνω πάτωμα (ανώι) όπου βρίσκονταν οι μυλόπετρες, ο μηχανισμός κίνησης και ο ξύλινος μηχανισμός περιστροφής της αντένας.  Η θύρα εισόδου και το παράθυρο του επάνω πατώματος βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του κτίσματος. Τμήμα της πέτρινης σκάλας και της εσωτερικής κατασκευής έχουν επίσης καταρρεύσει ενώ δεν διασώζονται οι φτερωτές και οι αντένες.

 

«Ο μύλος ήταν πάντα κοντά στο χωριό. Το μύλο τον χτίζανε με πέτρες που βρίσκανε επιτόπου. Το μυλοτόπι (τοποθεσία όπου χτιζόταν ο μύλος) έπρεπε να έχει αέρα για να δουλεύει ο μύλος. Είχε μονοπάτι και πηγαίναμε με τα γαϊδουράκια τους καρπούς για το άλεσμα. Στο κατώι ήταν η αποθήκη και στο ανώι ήταν η μυλόπετρα, 1.50Χ1.50 ήταν περίπου, εξαρτάται από τον όγκο του μύλου, τη φέρνανε από τη Μήλο. Στο ανώι είχε κι ένα παραθυράκι για να βλέπει ο μυλωνάς τον καιρό και ποιος έρχεται στο μύλο. Εκεί ήταν και το τιμόνι. Ο μυλωνάς με το τιμόνι σταματούσε τη ροή στα πανιά για να τα χαμηλώσει ή να τ ανοίξει, δηλαδή πόσες βόλτες θα  φέρουν τα πανιά. Γύριζε την αντένα και μ ένα σκοινί ανάλογα την ανέβαζε ή την κατέβαζε για ν αλέθει σωστά. Αν ο καιρός ήταν καλός, ο μύλος άλεθε 300-400 οκάδες τη μέρα.»  

Πηγή : Γ. Γαβαλάς, προφορική μαρτυρία

 

 

Βιβλιογραφία-Πηγές:

Νομικός, Στ., «Υδροκίνητες και Ανεμοκίνητες εγκαταστάσεις στον ελληνικό χώρο»

Ζαφείρης, Β. & Νομικός, Στ., «Ο ανεμόμυλος στις Κυκλάδες», Εκδ. Δωδώνη. Αθήνα 1993

Γαβαλάς, Φ. (2010). «Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα». Έκδοση Κοινότητας Ηρακλειάς Κυκλάδων

Γαβαλάς, Γ. (2020), Προφορική μαρτυρία

 

Όνομα καταγραφέα*:    ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΛΟΥΛΑ

Ημερομηνία καταγραφής**: 25-09-2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

 

Ανεμόμυλος στον οικισμό  Άγιος Γεώργιος
Φωτο: Λ. Μαργαρίτη, Ιούλιος 2020

Ανεμόμυλος στον οικισμό  Άγιος Γεώργιος
Φωτο: Λ. Μαργαρίτη, Ιούλιος 2020

Ανεμόμυλος στον οικισμό  Άγιος Γεώργιος, ότι απέμεινε από την  ξύλινη θύρα
Φωτο: Λ. Μαργαρίτη, Ιούλιος 2020

Ανεμόμυλος στον οικισμό  Άγιος Γεώργιος, τμήμα της πέτρινης σκάλας
Φωτο: Λ. Μαργαρίτη, Ιούλιος 2020

Ανεμόμυλος στον οικισμό  Άγιος Γεώργιος, άνω όροφος
Φωτο: Λ. Μαργαρίτη, Ιούλιος 2020

Ανεμόμυλος στον οικισμό Παναγιά
Φωτο: Λ. Μαργαρίτη, Ιούλιος 2020

Ανεμόμυλος στον οικισμό Παναγιά, Πηγή:  Γαβαλάς, Φ. (2010). «Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα», Έκδοση  Κοινότητας Ηρακλειάς Κυκλάδων


Ανεμόμυλος στον οικισμό Παναγιά. Το υπέρθυρο.
Διακρίνεται  σκαλισμένο το  έτος κατασκευής  του μύλου, 
Πηγή:  Γαβαλάς, Φ. (2010). «Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα»,
Έκδοση  Κοινότητας Ηρακλειάς Κυκλάδων
Ανεμόμυλος στον οικισμό Παναγιά. Τμήμα εσωτερικού, 
Πηγή:  Γαβαλάς, Φ. (2010). «Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα», 
Έκδοση  Κοινότητας Ηρακλειάς Κυκλάδων

Ανεμόμυλος στη θέση Καψάλες (Καλογερικός),
Πηγή:  Γαβαλάς, Φ. (2010). «Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα», 
Έκδοση  Κοινότητας Ηρακλειάς Κυκλάδων

Πηγή:  Γαβαλάς, Φ. (2010). «Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα», 
Έκδοση  Κοινότητας Ηρακλειάς Κυκλάδων

 
Ανεμόμυλος στον οικισμό  Άγιος Γεώργιος


 
Ανεμόμυλος στον οικισμό Παναγιά


Ανεμόμυλος στη θέση Καψάλες (Καλογερικός)

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

Ανεμόμυλοι Χαλκειούς Χίου

 

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Ανεμόμυλοι Χαλκειούς

Είδος: Προβιομηχανικό

Αρχική Χρήση: Αλευρόμυλος

Εξοπλισμός: Σώζονται μερικώς

Κατάσταση: Ερείπιο

Επανάχρηση:-

Περιοχή: Ύψωμα “Μύλοι” Χαλκειούς Χίος

Πληροφορίες:

Στο χωριό Χαλκειός που βρίσκεται στη περιοχή των Καμποχώρων, λειτούργησαν ανεμόμυλοι σε διάφορες θέσεις και διαφορετικές εποχές. Λέγεται ότι υπήρχε ένας αλευρόμυλος που δούλευε με τη δύναμη ζώου, όπως τα ελαιοτριβεία και καλούταν “αλογόμυλος” ο οποίος κατεδαφίστηκε το 1926-27. Βόρεια του ναού των Αγίων Αποστόλων, υπήρχε ένας ανεμόμυλος στη περιοχή “Τσουμπάρ锨με ιδιοκτήτη κάποιο Μπουλούσα. Ανεμόμυλος υπήρχε και στη θέση του δημοτικού σχολείου (σημ. Παιδικός σταθμός). Στον Άγιο Γεώργιο, (ύψωμα Μύλοι) λειτουργούσαν κατά περιόδους πέντε ανεμόμυλοι. Σήμερα υπάρχουν μόνο δυο, σε ερειπιώδη κατάσταση, ο ανατολικός ιδιοκτησία Μπάτση και ο δυτικός, ιδιοκτησίας Βασιλικού. Ο δυτικός σταμάτησε να λειτουργεί τη δεκαετία του 60 και σώζεται σε καλύτερη κατάσταση, αφού σώζεται η στέγη του, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος του μηχανισμού άλεσης. Ο ανατολικός, είναι ερειπωμένος και δεν σώζεται τίποτα από τον αλεστικό μηχανισμό. Ο σεισμός που εκδηλώθηκε το μεσημέρι της 30.10.2020, οδήγησε στη μερική κατάρρευση του ήδη ερειπωμένου ανατολικού ανεμόμυλου.



Βιβλιογραφία-Πηγές:

Ομάδα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης γυμνασίου Βροντάδου “Ο κύκλος που έκλεισε, Καλλιέργειες σιτηρών, μύλοι και παραδοσιακοί φούρνοι, το σιτάρι και το ψωμί στα έθιμα” επιμέλεια: Στέλλα Τσιροπινά, Έκδοση: Γυμνάσιο Βροντάδου- Εκδόσεις “Έντυπο” Β Έκδοση, Χίος 2001.


Όνομα καταγραφέα*:Βαγγέλης Χαρίτος

Ημερομηνία καταγραφής**: 30-10-2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς



Ο δυτικός ανεμόμυλος, ιδιοκτησίας Βασιλικού (28-5-2013)

Ο ανατολικός, ιδιοκτησίας Μπάτση (28-5-2013)

Ο ανατολικός ανεμόμυλος μετά το σεισμό της 30ης Οκτωβρίου 2020.
(Φωτογραφία Κώστα Φουτράκη πηγή Αστραπάρης )

θέση ανατολικού ανεμόμυλου , Χαλκειό Χίου

θέση δυτικού ανεμόμυλου , Χαλκειό Χίου

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Ο μύλος του Χαραμή

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
Όνομα: Ο μύλος του Χαραμή
Είδος:     Προβιομηχανικό
Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων
Εξοπλισμός:   Σώζεται
Κατάσταση:   Εγκαταλελειμμένο
Επανάχρηση:  -
Περιοχή: Ύδρα
Πληροφορίες:
«Ο οικισμός της Ύδρας είναι γνωστός περισσότερο για τα αρχοντικά του και για την αμφιθεατρική του διάταξη πάνω στους λόφους που πλαισιώνουν το λιμάνι. Λιγότερο γνωστοί είναι οι ανεμόμυλοι, οι οποίοι δέσποζαν στο λιμάνι στα τέλη του 18ου αιώνα. Πράγματι, ανεμόμυλοι ή κατάλοιπα αυτών εντοπίζονται σε διάσπαρτες θέσεις και σε όλη την έκταση του οικισμού. Συγκεκριμένα, εντοπίζονται δύο στα Καμίνια, τρεις στη συνοικία του Λόφου, επτά στο λόφο δυτικά του λιμανιού, δύο στο λόφο ανατολικά του λιμανιού και, τέλος, δύο στα νότια του οικισμού και σε απόσταση από αυτόν. Για την έρευνα των ανεμόμυλων της Ύδρας χρήσιμα στοιχεία προκύπτουν από το συσχετισμό με την ιστορία του οικισμού και του ελληνικού ανεμόμυλου, από τις απεικονίσεις και φωτογραφίες του οικισμού, καθώς και από την παρατήρηση των αρχιτεκτονικών καταλοίπων. Ως ενδείξεις επίσης χρησιμεύουν η διακύμανση του πληθυσμού και η επέκταση του οικισμού. Οι βιβλιογραφικές αναφορές στους ανεμόμυλους της Ύδρας είναι λίγες, σύντομες και επικεντρώνονται είτε στην αρχιτεκτονική του οικισμού, είτε στους ανεμόμυλους άλλων περιοχών. Ιστορικά στοιχεία: Υποστηρίζεται ότι ο ανεμόμυλος λειτουργούσε στο Αιγαίο ήδη από το 12ο-13ο αιώνα, ενώ κατά το 16ο αιώνα είχε πλέον διαδοθεί. Η διάδοσή του όμως στον ελλαδικό χώρο παραμένει ακόμα θολή. α) 15ος-αρχές 19ου αιώνα: Η ιστορία του οικισμού της Ύδρας ξεκίνησε στα 1460, όταν κύματα προσφύγων έφτασαν στο νησί. Τέτοια κύματα συνεχίστηκαν κατά το 16ο και 17ο αιώνα. Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Προφήτη Ηλία, νότια του οικισμού και σε μεγάλο υψόμετρο. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε ο οικιστικός πυρήνας της Κιάφας, σε χαμηλότερο υψόμετρο. Από τα μέσα του 17ου και καθ’ όλο το 18ο αιώνα οι Υδραίοι ασχολήθηκαν με το θαλάσσιο εμπόριο, ευνοημένοι από τις διεθνείς συγκυρίες. Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα η Ύδρα έφτασε στο απόγειο της ακμής της. Ο οικισμός απολάμβανε πλούτη, ενώ το 1778 ο Σουλτάνος παραχώρησε το προνόμιο της αυτοδιοίκησης. Η τάξη των νοικοκυραίων διαμορφώθηκε και χρηματοδότησε την ανοικοδόμηση αρχοντικών. Ο πληθυσμός διαρκώς αυξανόταν και το 1794 ξεπερνούσε τις 11.000, με αποτέλεσμα ο οικισμός να επεκταθεί προς το λιμάνι. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο κάνει την εμφάνισή του ο ανεμόμυλος. Η λειτουργία του ευνοήθηκε από τους βόρειους άνεμους που πνέουν με την κατάλληλη ανεμοδύναμη και συχνότητα, σε συνδυασμό με την ανυδρία του νησιού, που εμπόδιζε τη λειτουργία υδρόμυλων.»
Βιβλιογραφία-Πηγές:
Όνομα καταγραφέα*: Μαριλένα Βακαλοπούλου
Ημερομηνία καταγραφής**: 7-6-2020
* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς
φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020

φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020

φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020

φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020

φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020

φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020

φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020


Μύλος Ύδρας (αγνώστου ταυτότητας)

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
Όνομα: Μύλος Ύδρας
Είδος:     Προβιομηχανικό
Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων
Εξοπλισμός:   Σώζονται ελάχιστα
Κατάσταση:   Εγκαταλελειμμένο
Επανάχρηση:  -
Περιοχή: Ύδρα
Πληροφορίες:
Ο μύλος αυτός, αγνώστου ιδιοκτησίας, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον μύλο της Λόρεν

Βιβλιογραφία-Πηγές:

Όνομα καταγραφέα*: Μαριλένα Βακαλοπούλου
Ημερομηνία καταγραφής**: 7-6-2020
* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς
φωτο: Μ.Βακαλοπούλου_6/2020