ΒΙ.Δ.Α. - ΒΙομηχανικά Δελτία Απογραφής: Αυγούστου 2020

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΔΩΡΕΑΣ ΚΟΤΣΙΚΑ (ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ)

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΔΩΡΕΑΣ ΚΟΤΣΙΚΑ (ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ)

Είδος: Υποδομές

Αρχική Χρήση: Σταθμός παραγωγής ενέργειας

Εξοπλισμός: Δεν σώζεται

Κατάσταση: Σε λειτουργία

Επανάχρηση: ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΕΗ

Περιοχή: ΚΑΡΥΣΤΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Πληροφορίες:

Φωτογραφικό αρχειο κας Αθ.Σμαραγδή, 20-08-2020

Γεννήθηκαν στην Κάρυστο, ο μεν Θεοχάρης το 1857 ο δε Πολυχρόνης το 1859. Προς εύρεση καλύτερης τύχης μετανάστευσαν στην Αίγυπτο, όπου επιδόθηκαν στο εμπόριο, σημειώνοντας μεγάλη πρόοδο. Το 1899 τα εργοστάσια της ζάχαρης έκλεισαν από οικονομικές δυσχέρειες. Ήρθαν σε συμφωνία με τους κατόχους τους τότε να οινοπνευματοιούν τη ζάχαρη. Για το σκοπό αυτό ίδρυσαν μεγάλα εργοστάσια οινοπνευματοποιίας στην Τούρα κοντά στα λατομεία των Πυραμίδων, από τα οποία απέκτησαν μεγάλη περιουσία.

Μετριόφρονες, συντηρητικοί και απέριττοι καθώς ήταν, ξόδευσαν τον πλούτο τους για το καλό της γενέτειράς τους και των Αιγυπτίων που εργάζονταν στα εργοστάσιά τους. Χορήγησαν μεγάλα χρηματικά ποσά και στο ελληνικό κράτος. Ενίσχυσαν τους απελευθερωτικούς πολέμους 1912-13, συμμετείχαν στην κατασκευή του θωρηκτού "Αβέρωφ", ύψωσαν στο προαύλιο της παλιάς βουλής τον ανδριάντα του Χαριλάου Τρικούπη και κατασκεύασαν δύο πολεμικά αεροπλάνα.

Με κάθε τρόπο βοήθησαν επίσης την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Κατασκεύασαν πολλά δημόσια και εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Κάρυστο, όπως τα γραφεία του δήμου, Ειρηνοδικείο, την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής Καρύστου, εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού στην Κάρυστο και πολυτελές σχολείο στα Καλύβια. Ακόμα, προικοδοτούσαν τρεις άπορες κοπέλες κάθε χρόνο και διέθεσαν 50.000 λίρες για την κατασκευή του λιμανιού της πόλης. Δεν ξέχασαν και τους ιθαγενείς της Αιγύπτου, για τους οποίους δαπάνησαν 20.000 λίρες για την ανοικοδόμηση του ελληνικού νοσοκομείου Αλεξάνδρειας "το Κοτσίκειον".

Πηγή : Θεοχάρης και Πολυχρόνης Κότσικας, 2^ο Δημοτικό σχολείο Καρύστου

ΣΑΜΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ, Η ΕΞΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, Αρχειακή τεκμηρίωση, Αθήνα 1998.

Βιβλιογραφία-Πηγές:

Θεοχάρης και Πολυχρόνης Κότσικας, 2^ο Δημοτικό σχολείο Καρύστου

Περιοδικό ΕΡΓΑ, 1928, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη ΤΕΕ

Όνομα καταγραφέα*: ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΣΜΑΡΑΓΔΗ

Ημερομηνία καταγραφής**: 20-08-2020

7* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Φωτογραφικό αρχείο κας Αθ.Σμαραγδή, 20-08-2020

Πηγή http://e-karystos.gr/

Περιοδικό ΕΡΓΑ, 1928, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη ΤΕΕ

Κυριακή 23 Αυγούστου 2020

Ελαιοτριβείο Παναγιωτέλλης

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Ελαιοτριβείο Παναγιωτέλλης

Είδος: Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων

Εξοπλισμός: Σώζεται μερικώς

Κατάσταση: Επανάχρηση

Επανάχρηση: Πολιτιστική χρήση

Περιοχή: Σκάλα Μιστεγνών

Πληροφορίες:

Στη σκάλα Μυστεγνών βρίσκεται το ελαιοτριβείο Παναγιωτέλλη. Είναι από τα λίγα βιομηχανικά συγκροτήματα που ενώ μετατράπηκε σε πολυκέντρο δεν έχει εγκαταλειφθεί και συνεχίζει με διαφορετική χρήση. Ο μπροστινός χώρος προς τη θάλασσα λειτουργεί ως καφέ-εστιατόριο, ο επόμενος χώρος ως αίθουσα παραδοσιακών χορών και στο αριστερό τμήμα ιατρείο το οποίο όμως δεν λειτούργησε ποτέ.

Πηγή: https://issuu.com/

Βιβλιογραφία-Πηγές:

https://issuu.com/mariapanagopoulou/docs/teuxos_high

http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/159264

Κώστας Ζερμπίνος

Όνομα καταγραφέα*: Κώστας Ζερμπίνος

Ημερομηνία καταγραφής**: 14/8/2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

φωτ.αρχείο: Κώστας Ζερμπίνος_14/8/2020

Άποψη του ελαιοτριβείου Παναγιωτέλλη κατά τις εργασίες αναπαλαίωσής του (2001)
Δικαιώματα: Υπουργείο Αιγαίου - Μαρία Μαυροειδή

φωτ.αρχείο: Κώστας Ζερμπίνος_14/8/2020

Ελαιοτριβείο Καλλιάμπεης

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Ελαιοτριβείο Καλλιάμπεης (και Αλευρόμυλος)

Είδος: Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων

Εξοπλισμός: Δεν σώζεται

Κατάσταση: Εγκαταλελειμμένο

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Σκάλα Πολυχνίτου

Πληροφορίες:

Το ατμοκίνητο ελαιοτριβείο Καλλιάμπεη ξεκνησε τη λειτουργία του το 1867. Τους θερινούς μήνες λειτουργούσε ως αλευρόμυλος.

Πηγή: http://pandektis.ekt.gr/

Βιβλιογραφία-Πηγές:

http://pandektis.ekt.gr/

Κώστας Ζερμπίνος

Όνομα καταγραφέα*: Κώστας Ζερμπίνος

Ημερομηνία καταγραφής**: 18/7/2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

φωτ.αρχείο: Κώστας Ζερμπίνος_18/7/2020

Σάββατο 22 Αυγούστου 2020

Αλυκές Καλλονής

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Αλυκές Καλλονής

Είδος: Εγκαταστάσεις μεταφοράς

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων

Εξοπλισμός: Σώζεται

Κατάσταση: Σε λειτουργία

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Σκάλα Καλλονής

Πληροφορίες:

Ο Κόλπος της Καλλονής είναι τεκτονικό αποτέλεσμα μεγάλων γεωλογικών μεταβολών πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν, κατά τον Στράβωνα, το νησί της Λέσβου αποσπάστηκε από την απέναντι μικρασιατική ακτή (βλ. Εικόνες 1 και 2 ). Οι Αλυκές στον υδροβιότοπο του κάμπου της Καλλονής ανήκουν διοικητικά στο χωριό της Αγίας Παρασκευής και οι εγκαταστάσεις των Αλυκών Καλλονής στην εταιρεία "Ελληνικές Αλυκές Α.Ε." (βλ. Εικόνες 3 και 4 ). Σύμφωνα με "περιβαλλοντική δήλωση" του Κοινοτικού Συστήματος Οικολογικής Διαχείρισης και Οικολογικού Ελέγχου (EMAS) των Ελληνικών Αλυκών Α.Ε., το 2006, η Αλυκή Καλλονής είναι η τρίτη σε μέγεθος αλυκή της Ελλάδας (2.630 στρέμματα) και η δυναμικότητα παραγωγής άλατος σε αυτήν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ελλάδα (μετά τις αλυκές του Μεσολογγίου, των οποίων η έκταση είναι τετραπλάσια). Συγκεκριμένα, η παραγωγή των αλυκών Καλλονής ήταν 30.081 τόνοι το 2003, 28.750 τόνοι το 2004 και 36.443 τόνοι το 2005. Το μόνιμο προσωπικό της αλυκής είναι 2 άτομα και το εποχιακό 28 άτομα. Το ακατέργαστο αλάτι μεταφέρεται με φορτηγά στο λιμάνι της Πέτρας, και από εκεί εκτός νησιού για την περαιτέρω επεξεργασία του. Συνεπώς, οι Αλυκές λειτουργούν βασικά ως πηγή πρωτογενούς ύλης, χωρίς ιδιαίτερη τεχνολογική υποστήριξη, και χωρίς προσφορά στον δευτερογενή οικονομικό τομέα παραγωγής του νησιού. Κατά τη δεκαετία του 1950 έγινε τεχνική αναβάθμιση των αλυκών που αφορούσε την ανακατασκευή τους με πιστώσεις του Σχεδίου Μάρσαλ. Η αναβάθμιση δεν στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ με το πέρασμα του χρόνου χάνεται και μια σειρά από συναφή επαγγέλματα: οι λαβουτιστάδες, οι αλατοσυλλογείς, οι μεταφορείς, κ.λπ.

Οι Αλυκές της Καλλονής Λέσβου λειτουργούν στη σύγχρονη, σημερινή μορφή τους από τη δεκαετία του 1920-1930. Ιδρύθηκαν το 1917 από τον Ισπανό Ιωσήφ Σανταρόζα, όμως η ύπαρξή τους πιστοποιείται εδώ από την αρχαιότητα (480 - 320 π.Χ.), όταν το αλάτι αποτελούσε μάλιστα και νομισματική μονάδα.

Πηγή: http://antissa.chantzis.gr/

Παλιά σκάλα φόρτωσης

Βιβλιογραφία-Πηγές:

https://saltworks.gr/index.html

https://issuu.com/

http://antissa.chantzis.gr/

http://helios-eie.ekt.gr/

https://www.lesvosnews.net/

https://blogs.sch.gr/

http://wikimapia.org/

http://traditional-professions.aegean.gr

Όνομα καταγραφέα*: Μαριλένα Βακαλοπούλου