Σάββατο 22 Αυγούστου 2020

Αλυκές Καλλονής

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
Όνομα: Αλυκές Καλλονής
Είδος:     Εγκαταστάσεις μεταφοράς
Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων
Εξοπλισμός:   Σώζεται
Κατάσταση:   Σε λειτουργία
Επανάχρηση:  -
Περιοχή: Σκάλα Καλλονής
Πληροφορίες:
Ο Κόλπος της Καλλονής είναι τεκτονικό αποτέλεσμα μεγάλων γεωλογικών μεταβολών πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν, κατά τον Στράβωνα, το νησί της Λέσβου αποσπάστηκε από την απέναντι μικρασιατική ακτή (βλ. Εικόνες 1 και 2 ). Οι Αλυκές στον υδροβιότοπο του κάμπου της Καλλονής ανήκουν διοικητικά στο χωριό της Αγίας Παρασκευής και οι εγκαταστάσεις των Αλυκών Καλλονής στην εταιρεία "Ελληνικές Αλυκές Α.Ε." (βλ. Εικόνες 3 και 4 ). Σύμφωνα με "περιβαλλοντική δήλωση" του Κοινοτικού Συστήματος Οικολογικής Διαχείρισης και Οικολογικού Ελέγχου (EMAS) των Ελληνικών Αλυκών Α.Ε., το 2006, η Αλυκή Καλλονής είναι η τρίτη σε μέγεθος αλυκή της Ελλάδας (2.630 στρέμματα) και η δυναμικότητα παραγωγής άλατος σε αυτήν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ελλάδα (μετά τις αλυκές του Μεσολογγίου, των οποίων η έκταση είναι τετραπλάσια). Συγκεκριμένα, η παραγωγή των αλυκών Καλλονής ήταν 30.081 τόνοι το 2003, 28.750 τόνοι το 2004 και 36.443 τόνοι το 2005. Το μόνιμο προσωπικό της αλυκής είναι 2 άτομα και το εποχιακό 28 άτομα. Το ακατέργαστο αλάτι μεταφέρεται με φορτηγά στο λιμάνι της Πέτρας, και από εκεί εκτός νησιού για την περαιτέρω επεξεργασία του. Συνεπώς, οι Αλυκές λειτουργούν βασικά ως πηγή πρωτογενούς ύλης, χωρίς ιδιαίτερη τεχνολογική υποστήριξη, και χωρίς προσφορά στον δευτερογενή οικονομικό τομέα παραγωγής του νησιού. Κατά τη δεκαετία του 1950 έγινε τεχνική αναβάθμιση των αλυκών που αφορούσε την ανακατασκευή τους με πιστώσεις του Σχεδίου Μάρσαλ. Η αναβάθμιση δεν στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ με το πέρασμα του χρόνου χάνεται και μια σειρά από συναφή επαγγέλματα: οι λαβουτιστάδες, οι αλατοσυλλογείς, οι μεταφορείς, κ.λπ.

Οι Αλυκές της Καλλονής Λέσβου λειτουργούν στη σύγχρονη, σημερινή μορφή τους από τη δεκαετία του 1920-1930. Ιδρύθηκαν το 1917 από τον Ισπανό Ιωσήφ Σανταρόζα, όμως η ύπαρξή τους πιστοποιείται εδώ από την αρχαιότητα (480 - 320 π.Χ.), όταν το αλάτι αποτελούσε μάλιστα και νομισματική μονάδα.
Βιβλιογραφία-Πηγές:

Όνομα καταγραφέα*: Μαριλένα Βακαλοπούλου
Ημερομηνία καταγραφής**: 22/8/2020
* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς





















































Πηγή: https://blogs.sch.gr

Πηγή: https://blogs.sch.gr

Πηγή: http://repository.biodiversity-info.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου