ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΔΩΡΕΑΣ ΚΟΤΣΙΚΑ (ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ)

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α. Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα:    ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΔΩΡΕΑΣ ΚΟΤΣΙΚΑ (ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ)

Είδος:     Υποδομές

Αρχική Χρήση: Σταθμός παραγωγής ενέργειας

Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται

Κατάσταση:   Σε λειτουργία

Επανάχρηση:  ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΕΗ

Περιοχή:   ΚΑΡΥΣΤΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Πληροφορίες: Φωτογραφικό αρχειο κας Αθ.Σμαραγδή, 20-08-2020 Γεννήθηκαν στην Κάρυστο, ο μεν Θεοχάρης το 1857 ο δε Πολυχρόνης το 1859. Προς εύρεση καλύτερης τύχης μετανάστευσαν στην Αίγυπτο, όπου επιδόθηκαν στο εμπόριο, σημειώνοντας μεγάλη πρόοδο. Το 1899 τα εργοστάσια της ζάχαρης έκλεισαν από οικονομικές δυσχέρειες. Ήρθαν σε συμφωνία με τους κατόχους τους τότε να οινοπνευματοιούν τη ζάχαρη. Για το σκοπό αυτό ίδρυσαν μεγάλα εργοστάσια οινοπνευματοποιίας στην Τούρα κοντά στα λατομεία των Πυραμίδων, από τα οποία απέκτησαν μεγάλη περιουσία. Μετριόφρονες, συντηρητικοί και απέριττοι καθώς ήταν, ξόδευσαν τον πλούτο τους για το καλό της γενέτειράς τους και των Αιγυπτίων που εργάζονταν στα εργοστάσιά τους. Χορήγησαν μεγάλα χρηματικά ποσά και στο ελληνικό κράτος. Ενίσχυσαν τους απελευθερωτικούς πολέμους 1912-13, συμμετείχαν στην κατασκευή του θωρηκτού "Αβέρωφ", ύψωσαν στο προαύλιο της παλιάς βουλής τον ανδριάντα του Χαριλάου Τρικούπη και κατασκεύασαν δύο πολεμικά αεροπλάνα. Με κάθε τρόπο βοήθησαν επίσης την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Κατασκεύασαν πολλά δημόσια και εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Κάρυστο, όπως τα γραφεία του δήμου, Ειρηνοδικείο, την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής Καρύστου, εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού στην Κάρυστο και πολυτελές σχολείο στα Καλύβια. Ακόμα, προικοδοτούσαν τρεις άπορες κοπέλες κάθε χρόνο και διέθεσαν 50.000 λίρες για την κατασκευή του λιμανιού της πόλης. Δεν ξέχασαν και τους ιθαγενείς της Αιγύπτου, για τους οποίους δαπάνησαν 20.000 λίρες για την ανοικοδόμηση του ελληνικού νοσοκομείου Αλεξάνδρειας "το Κοτσίκειον". Πηγή : Θεοχάρης και Πολυχρόνης Κότσικας, 2ο Δημοτικό σχολείο Καρύστου ΣΑΜΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ, Η ΕΞΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, Αρχειακή   τεκμηρίωση, Αθήνα 1998.

Βιβλιογραφία-Πηγές: Θεοχάρης και Πολυχρόνης Κότσικας, 2ο Δημοτικό σχολείο Καρύστου Περιοδικό ΕΡΓΑ, 1928, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη ΤΕΕ ΣΑΜΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ, Η ΕΞΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, Αρχειακή   τεκμηρίωση, Αθήνα 1998.

Όνομα καταγραφέα*:  ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΣΜΑΡΑΓΔΗ

Ημερομηνία καταγραφής**: 20-08-2020

7* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ. **ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ. ***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό. Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Φωτογραφικό αρχείο κας Αθ.Σμαραγδή, 20-08-2020

Φωτογραφικό αρχείο κας Αθ.Σμαραγδή, 20-08-2020

Φωτογραφικό αρχείο κας Αθ.Σμαραγδή, 20-08-2020

Πηγή http://e-karystos.gr/

Περιοδικό ΕΡΓΑ, 1928, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη ΤΕΕ

Φάρος Λιθάρι Σκύρου

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α. Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Φάρος Λιθάρι Σκύρου

Είδος: Υποδομές

Αρχική Χρήση: Φάρος

Εξοπλισμός: Σώζεται μερικώς

Κατάσταση: Εγκαταλελειμμένο

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Ακρωτήριο Λιθάρι Σκύρος

Πληροφορίες: Ο φάρος βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Σκύρου. Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1894. Είναι ένας από τους τέσσερις φάρους Α' Τάξεως (με την ισχυρότερη φωτοβολία) του Ελληνικού δικτύου. Εξέπεμπε μια λευκή αναλαμπή κάθε δεκαπέντε δευτερόλεπτα, ενώ η φωτοβολία του έφτανε τα 25 ναυτικά μίλια, αν και υπάρχουν καταγραφές πως ήταν ορατός και από τα 36 ναυτικά μίλια. Το κτίριο του φάρου έχει εστιακό ύψος 85 μέτρα. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός και το 1949 επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1988 αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και ο φάρος λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλιακός με χαρακτηριστικό τρεις λευκές αναλαμπές ανά 30 δευτερόλεπτα και φωτοβολία 20 ναυτικά μίλια. Στις αρχές του 21ου αιώνα, ο φάρος σταματά να επανδρώνεται και γύρω στα 2006 αντικαταστάθηκε και το φωτιστικό σύστημα με αυτό που σώζεται ως σήμερα. Το κτίριο του φάρου έχει τη μοναδικότητα του μόνου διώροφου από κατασκευής φαρόσπιτο στην Ελλάδα (και ο φάρος στο Γαύριο Άνδρου είναι διώροφος, αλλά ο δεύτερος όροφος αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη). Είναι λιθόκτιστο και δεν είναι επιχρισμένο εξωτερικά, ενώ οι κυφωτοί γωνιόλιθοι, τα πλαίσια των ανοιγμάτων και τα φουρούσια της στέψης αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του φάρου. Στο ισόγειο εκατέρωθεν ενός διαδρόμου ανοίγονται τρια υπνοδωμάτια και κουζίνα, στον όροφο, χωλ, διάδρομος δυο υπνοδωμάτια και κουζίνα. Η σκάλα φτάνει μέχρι τον φωτιστικό κλωβό στον πύργο του φάρου. Η σκάλα είναι μαρμάρινη και σε αντίθεση με τους φάρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν διαθέτει κεντρικό κίονα στήριξης, αλλά στη θέση αυτή βρίσκεται ο κεντρικός άξονας του μηχανισμού με τα αντίβαρα. Ο πύργος που έχει ύψος 12,5 μέτρα, είναι επίσης λιθόκτιστος. Ο εξώστης του στηρίζεται σε φουρούσια, ενώ σε αντίθεση με το φαρόσπιτο διασώζει το αρχικό λίθινο γείσο. Ο αυθεντικός μηχανισμός σώζεται, αλλά όχι σε χρήση. Είναι της εταιρείας Chance Brothers and co με χρονολογία κατασκευής 1892, όπως και οι φακοί του οπτικού που βρίσκονται αποθηκευμένοι στο φάρο, αν και έχουν σπάσει αρκετοί. Ως μελετητής του κτηρίου εμφανίζεται ο Βέλγος E. Raum. Επισκευές στο κτίριο πραγματοποιήθηκαν το 1957-58 μετά το σεισμό της Αγριάς Βόλου της 17ης Απριλίου 1955. Περιελάμβαναν την αντικατάσταση της πλάκας από θολίσκους και σιδηροδοκούς, με πλάκα από οπλισμένο σκυρόδεμα, του δώματος του φαρόσπιτου, ενώ αντικαταστάθηκαν και οι καλύψεις των δαπέδων από τσιμεντένια μωσαϊκά πλακίδια. Το 1972-77 πραγματοποιήθηκαν επισκευαστικές εργασίες  και στον πύργο του φάρου. Επάνδρωση 1915: Πέντε άτομα, εκ των οποίων ένας προϊστάμενος Α' Τάξεως και τέσσερις φαροφύλακες, ένας α τάξεως, ένας β τάξεως και 2 γ τάξεως. Ο φάρος κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο καθώς και ο μηχανισμός του στις 15 Ιουνίου 2012

Βιβλιογραφία-Πηγές: Παπαδόπουλου Γιώργου, Παλαιοί πέτρινοι φάροι και φανοί στις Ελληνικές Θάλασσες Εκδόσεις Ωκεανίδα, Αθήνα 2015 Σκουλά Γιάννη, Φάροι φωτίζοντας τη νύχτα εκδόσεις Χριστάκη Αθήνα 2008 Φάρος Λιθάρι Σκύρου, Ελληνικοί φάροι Φάρος Λιθάρι, Περιοχή 6 Υπηρεσία φάρων Σταύρος Παπάζογλου Πρόταση αποκατάστασης και επανάχρησης του φάρου στο ακρωτήρι Λιθάρι της Σκύρου (Διπλωματική εργασία) Αθήνα 2011 ΦΕΚ 1915 Επανδρώσεως φάρων Λιθάρι Σκύρου -περιοδικό Αρχαιολογία

Όνομα καταγραφέα*: Βαγγέλης Χαρίτος

Ημερομηνία καταγραφής**: 13-7-2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ. **ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ. ***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό. Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Ο φωτιστικός κλωβός του φάρου (πηγή: archaiologia.gr)

Διακρίνεται η διώροφη μορφή του φαρόσπιτου (faroi.com)

Ο φάρος από τη θάλασσα (πηγή: GTP.gr)

ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΣΚΥΡΟΥ ΛΕΩΝ. ΣΚΕΝΔΕΡ / Α.Ε. ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΣΚΥΡΟΥ

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α. Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα:   ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΣΚΥΡΟΥ ΛΕΩΝ. ΣΚΕΝΔΕΡ / Α.Ε. ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΣΚΥΡΟΥ

Είδος:     Μεταλλευτικές εγκαταστάσεις

Αρχική Χρήση: Ορυχείο/Μεταλλείο

Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται

Κατάσταση:   Επανάχρηση ενός κτηρίου εγκαταστάσεων

Επανάχρηση:  Τουριστική Χρήση

Περιοχή:  ΑΤΣΙΤΣΑ ΣΚΥΡΟΥ

Πληροφορίες: Πηγή : αρχείο Μιλτ. Ιγγλέζος & Νεκτ. Καραμολέγκος, απο το λεύκωμα: Ν.Μπελαβίλας, Λ.Παπαστεφανάκη, Ορυχεία στο Αιγαίο, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, Αθήνα 2009, σελ. 234. Το μεταλλείο τουτο απαρτιζόμενον εκ δύο παραχωρήσεων γενομένων εις τον κ. Λ. Σκένδερ διά ΒΔ/02-12-1898, στρεμ. 3196,403και απο ΒΔ/26-10-1901 εκ στρεμ. 16172,366, εκμεταλλεύεται η Εταιρεία των μεταλλείων Σκύρου. Το προϊόν τηε εκμεταλλεύσεως μετάλλευμα χρωμιούχου σιδήρου αποστέλλεται και πωλείται εις την αλλοδαπήν. Τα αποτελέσματα της χρήσεως των ετών 1903-1908 συνοψίζονται εν τω κλατωθι πίνακι : Πηγή: ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑ  «ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ», του Ελληνικού Πολυτεχνικού Συλλόγου, επιμέλεια Γ.Π.ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ, έτος Ι’, Αθήνα Απρίλιος 1910, Αριθ. 12, σελ 157. Το περιοδικό ευρίσκεται στην ηλεκτρονική βαση δεδομένων του ΤΕΕ. Πηγή : λεύκωμα: Ν.Μπελαβίλας, Λ.Παπαστεφανάκη, Ορυχεία στο Αιγαίο, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, Αθήνα 2009, σελ. 233.

Βιβλιογραφία-Πηγές: ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑ  «ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ», του Ελληνικού Πολυτεχνικού Συλλόγου, επιμέλεια Γ.Π.ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ, έτος Ι’, Αθήνα Απρίλιος 1910, Αριθ. 12, σελ 157. Το περιοδικό ευρίσκεται στην ηλεκτρονική βαση δεδομένων του ΤΕΕ. Λεύκωμα: Ν.Μπελαβίλας, Λ.Παπαστεφανάκη, Ορυχεία στο Αιγαίο, εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, Αθήνα 2009 Σελίδα στο fb ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

Όνομα καταγραφέα*:  ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ, ΜΥΣΡΣΙΝΗ ΣΑΜΑΡΑ, ΠΕΤΡΟΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

Ημερομηνία καταγραφής**: 09-2019, 17-06-2020

7* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ. **ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ. ***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό. Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

φωτογραφικό αρχείο κου Ν.Χατζηκωνσταντίνου 17-06-2020,
από την σελίδα  ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

φωτογραφικό αρχείο κου Π.Μεταξά 09-2019, 
από google maps 

από την σελίδα  https://www.sne.gr/gallery-gr.php

Πηγή αγνωστη , ερευνάται
Αλιευμένη απο την σελίδα στο fb : H Σκύρος της 'Εμπνευσης & της Παράδοσης

φωτογραφικό αρχείο κου Ν.Χατζηκωνσταντίνου 17-06-2020, 
από την σελίδα  ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

φωτογραφικό αρχείο κου Π.Μεταξά 09-2019, 
από google maps 

φωτογραφικό αρχείο κου Π.Μεταξά 09-2019, 
από google maps
Πηγή φωτο άγνωστη, ερευνάται

Φάρος Αυλίδας

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α. Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Φάρος Αυλίδας

Είδος: Υποδομές

Αρχική Χρήση: Φάρος

Εξοπλισμός: Δεν σώζεται (;)

Κατάσταση: Σε λειτουργία

Επανάχρηση: Ξενοδοχειακή χρήση (για τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού)

Περιοχή: Αυλίδα Ευβοίας (Βοιωτική ακτή)

Πληροφορίες: Ο φάρος της Αυλίδας πρωτολειτούργησε το 1880. Κατασκευάστηκε από Γαλλική Εταιρεία φάρων. Σηματοδοτεί τη νότια είσοδο του πορθμού του Ευρίπου. Χαρακτηρίστηκε ως καταδιοπτρικός Στ' τάξεως και εξέπεμπε “σκαρδαμύσσον” ή διαλείπον φως (το φως εμφανίζεται ξαφνικά, διατηρείται με την ίδια ένταση για ένα χρονικό διάστημα και στη συνέχεια σβήνει το ίδιο απότομα). Η φωτοβολία του έφτανε τα 12 ναυτικά μίλια. Το ύψος του τετράγωνου πύργου είναι 7 μέτρα και το εστιακό ύψος 10 μέτρα. Το κτίριο αρχικά αποτελούνταν από τον πύργο του φάρου κτισμένο στο μέσον της ανατολικής πλευράς ενός τετράγωνου κεραμοσκεπούς οικίσκου. Αργότερα το κτίσμα απέκτησε τη συνήθη μορφή των φαράοσπιτων (με δώμα). Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο φάρος παρέμεινε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1945. Ίσως τότε να έγινε και η επέκταση στα νότια του αρχικού κτίσματος. Το 1969 τοποθετήθηκε αυτόματος πυρσός ασετυλίνης σε απόσταση 8 μέτρων από το κτίριο, μέχρι την ολοκλήρωση της ηλεκτροδότησης του φάρου, το 1973. Το 1981 μετατράπηκε σε αυτόματο ηλεκτρικό. Σήμερα η ισόγεια κατοικία των φαροφυλάκων αποτελείται από τρία δωμάτια, μια κουζίνα, δυο αποθήκες και ένα WC. Ο φάρος σήμερα εκπέμπει δυο λευκές αναλαμπές κάθε δώδεκα δευτερόλεπτα.  Σύμφωνα με την επάνδρωση των φάρων του 1916, επανδρωνόταν από τρία άτομα, έναν επιστάτη Γ τάξεως και δυο φύλακες, έναν β' τάξεως κι έναν γ' τάξεως.

Βιβλιογραφία-Πηγές: Παπαδόπουλου Γιώργου, Παλαιοί πέτρινοι φάροι και φανοί στις Ελληνικές θάλασσες Εκδόσεις Ωκεανίδα Αθήνα 2015 Σκουλά Γιάννη, Φάροι φωτίζοντας τη νύχτα. Εκδόσεις Χριστάκη Αθήνα 2008. Υπηρεσία φάρων, διαμονή στελεχών Π.Ν Φάρος Αυλίδας Υπηρεσία Φάρων, περιοχή 5 Φάρος Αυλίδας Φάροι της Ελλάδας- φάρος Αυλίδας Επίσημος τουριστικός οδηγός Εύβοιας και Σκύρου, φάροι

Όνομα καταγραφέα*:

Ημερομηνία καταγραφής**:

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ. **ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ. ***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό. Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Φάρος Αυλίδας, όψη από τη θάλασσα (νότια όψη) (πηγή: Faroi,com)

Φάρος Αυλίδας. Δεξιά στην εικόνα η προσθήκη (πηγή Faroi.com)

Φάρος Αυλίδας, από τα νοτιοδυτικά (πηγή: Faroi.com)

Λεπτομέρεια του πύργου και του κλωβού (πηγή: Faroi.com)