Γερμανική Βιομηχανία Ετοίμων Ενδυμάτων Ράινερ

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020

Γερμανική Βιομηχανία Ετοίμων Ενδυμάτων Ράινερ

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Βιομηχανία ετοίμων ενδυμάτων Ράινερ

Είδος: Βιοτεχνία

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία ένδυσης

Εξοπλισμός: Σώζεται μερικώς

Κατάσταση: Εγκαταλελειμμένο

Επανάχρηση: -

Περιοχή: Λιμένας Θεσσαλονίκης

Πληροφορίες:

Η Γερμανική βιομηχανία Ράινερ («ΕΓΕ Rheiner washe und Bekleidung & Fabrik GMBH U. Co Rheiner in Weste») ξεκίνησε να λειτουργεί τη δεκαετία του ΄60 στην ανατολική πτέρυγα του Παλιού Τελωνείου, το οποίο βρισκόταν τότε στη λεγόμενη «Ελεύθερη Ζώνη» του λιμανιού. Αυτό σημαίνει ότι απολάμβανε ειδικό τελωνειακό και φορολογικό καθεστώς. Στο γερμανικό εργοστάσιο απασχολούνταν Ελληνίδες εργάτριες, τα υφάσματα και οι κλωστές έφθαναν από τη Γερμανία και τα ρούχα εξάγονταν απευθείας στην ίδια χώρα.

Γυναίκες που δούλεψαν στη Ράινερ περιγράφουν τις συνθήκες εργασίας ως αυστηρές. Η Σοφία Μωυσίδου εργάστηκε εκεί για δυόμιση χρόνια. «Η προϊσταμένη ήταν Γερμανίδα, υπήρχαν όμως αρχιεργάτριες Ελληνίδες. Ήταν πολύ αυστηρά. Αν αργούσες ένα λεπτό το πρωί, η πόρτα ήταν κλειστή, κι έπειτα δεν επιτρεπόταν να μιλάμε μεταξύ μας. Υπολόγιζαν σχολαστικά την απόδοση της κάθε εργάτριας, δηλαδή πόσα ρούχα είχε βγάλει στη βάρδια της. Η προϊσταμένη ερχόταν κάθε τόσο και μετρούσε με τη μεζούρα αν είχαμε ράψει σωστά την πιέτα ή την τσάκιση».

Στην πάνω πόρτα της βιοτεχνίας με τον περίτεχνο διάκοσμο στο φινιστρίνι, δίπλα στη ραφιέρα με τις αριθμημένες θέσεις για την υποδοχή των καρτών εργασίας, υπάρχει η επιγραφή που μαρτυρά το ειδικό τελωνειακό καθεστώς που ίσχυε για τη “Ράινερ”: “Απαντα τα υλικά του Εργοστασίου είναι υποκείμενα δασμών και απαγορεύεται η εξαγωγή των εκ του χώρου του Εργοστασίου. Εις περίπτωσιν κατά την οποίαν ευρεθή οποιονδήποτε είδος υλικού εις εργαζόμενον εις το εργοστάσιον, εκτός της αμέσου απολύσεως θα διωχθεί και ποινικώς, επί κλοπή και λαθρεμπορία”.
Ολόκληρη η παραγωγή του εργοστασίου, στο οποίο διευθυντής ήταν ο Γερμανός Ζίγκφριντ Κότε, εξαγόταν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Το εργοστάσιο λειτουργούσε εντός Ελευθέρας Ζώνης (και δεν ήταν το μόνο εντός του λιμανιού).
Την Άνοιξη του 1985 ο Γερμανός εργοδότης κηρύσσει πτώχευση, εγκαταλείπει το εργοστάσιο και 200 εργάτριες μένουν χωρίς δουλειά. Από συζητήσεις με συνδικαλιστές εκείνης της περιόδου στη Θεσσαλονίκη προκύπτουν δύο πιθανά σενάρια για το λουκέτο. Πρώτον, ήταν οι αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς που θεωρήθηκαν από τον ιδιοκτήτη ασύμφορες ώστε να συνεχίσει τη λειτουργία της μονάδας εντός του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και, δεύτερον, ότι αναζήτησε ενδεχομένως σε γειτονική χώρα φθηνότερο εργατικό κόστος.

Πηγή: https://parallaximag.gr/thessaloniki/

https://www.typosthes.gr/thessaloniki/

Βιβλιογραφία-Πηγές:

https://www.typosthes.gr/thessaloniki/

https://parallaximag.gr/thessaloniki/

https://www.vice.com/gr

Όνομα καταγραφέα*: Μαριλένα Βακαλοπούλου

Ημερομηνία καταγραφής**: 1/2/2020

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.

**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.

***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.

Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς