Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της
ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
|
Όνομα: ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ
ΚΑΤΤΑΒΙΑΣ ΡΟΔΟΥ
|
Είδος:
|
Αρχική Χρήση:
|
Εξοπλισμός:
|
Κατάσταση:
|
Επανάχρηση: πρώην αγροτικές φυλακές
|
Περιοχή : ΚΑΤΤΑΒΙΑ ΝΟΤΙΑΣ ΡΟΔΟΥ
|
Πληροφορίες:
Πρόκειται για ένα κτηριακό συγκρότημα
το οποίο είχε κατασκευαστεί επί Ιταλοκρατίας και είχε λειτουργήσει για ένα
μικρό χρονικό διάστημα ως μεταξουργείο (όπως προοριζόταν αρχικά) και στη
συνέχεια ως αγροτικές φυλακές. Χαρακτηριστική
είναι η περιγραφή του πρώην δήμου Νότιας Ρόδου: «Κάποια κτίρια στα περίχωρα
της Κατταβιάς, που κάποτε χρησιμοποιούνταν για εμπορικούς σκοπούς, παρουσιάζουν
σαφή Ιταλικά χαρακτηριστικά.
Αυτά περιλαμβάνουν ένα παλιό μεταξουργείο, μια εγκαταλελειμμένη φυλακή και μια έρημη εκκλησία (σ.σ. Καθολική εκκλησία του Αγίου Μάρκου) με το ρολόι στον πύργο της και έναν εντυπωσιακό δρόμο ακριβώς απέναντι που οδηγεί στην παραλία του Αγίου Παύλου γεμάτο με κυπαρίσσια. Τα κτίρια αυτά, μαζί με το εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο αποτελούν υπενθύμιση της Ιταλικής Κατοχής στη Ρόδο από το 1913 μέχρι και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου». Ποια είναι η εικόνα όμως που παρουσιάζει σήμερα η περιοχή και από ποια στάδια πέρασε; Στην ουσία από την ημέρα που οι Ιταλοί έφυγαν από το νησί, το συγκεκριμένο κτηριακό συγκρότημα ουδέποτε ξαναλειτούργησε με αποτέλεσμα –και παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες- να παρουσιάζει εικόνα κατάρρευσης. Έγιναν όμως ορισμένες προσπάθειες για να αξιοποιηθεί. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η τότε Κοινότητα Κατταβιάς το παραχώρησε με ενοικιαστήριο σε ιδιώτη, ώστε να σταματήσει να παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης και να αποκτήσει επιτέλους μια εμπορική χρήση. Ωστόσο επειδή θεωρήθηκε ως νεότερο αρχαιολογικό μνημείο, δεν ήταν επιτρεπτή η αξιοποίησή του. Αργότερα επί Δημαρχίας του κ. Μανώλη Σαββή στον ενιαίο πλέον δήμο Νότιας Ρόδου, ξεκίνησε ένας μαραθώνιος κυρίως τακτοποίησής του και στη συνέχεια αξιοποίησής του, σύμφωνα με το πλάνο που είχε καταρτιστεί. Πιο συγκεκριμένα από την έρευνα του πρώην δήμου, είχε ανακαλυφθεί ότι οι Ιταλοί δεν είχαν προλάβει καν να το εγγράψουν στο Κτηματολόγιο (το οποίο οι ίδιοι είχαν επίσης δημιουργήσει) λόγω της αποχώρησής τους από το νησί, με αποτέλεσμα να θεωρείται μπερδεμένο ακόμη και το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Έτσι λοιπόν είχε ξεκινήσει ένας τριετής αγώνας με κάθε διαθέσιμο νομικό «όπλο» από τον κ. Σαββή για να μπορέσει να λυθεί το πρόβλημα. Σήμερα το κτηριακό συγκρότημα του μεταξουργείου θεωρείται και τυπικά πλέον περιουσία του δήμου Ρόδου, ωστόσο με την αλλαγή που επέφερε ο «Καλλικράτης» και την συνένωση του δήμου Νότιας Ρόδου με το υπόλοιπο νησί στον ενιαίο δήμο Ρόδου, ο κ. Σαββής δεν μπόρεσε ποτέ να ολοκληρώσει τα σχέδια αξιοποίησης. Μάλιστα ως απομεινάρι έχει μείνει η ταμπελίτσα που είχε τοποθετήσει (όπως και στα υπόλοιπα αξιοθέατα της περιοχής ο πρώην δήμος) για να υπενθυμίζει την αδυναμία της δημόσιας διοίκησης να συντηρήσει και να αξιοποιήσει την περιουσία της. |
Βιβλιογραφία-Πηγές:
|
Όνομα καταγραφέα*: Κώστας Ζερμπίνος
|
Ημερομηνία καταγραφής**: 20-07-2018
|
* αυτός που
εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η
καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες
συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής
βιομηχανικής κληρονομιάς
|
πρόσοψη , πηγή φωτογραφικό αρχείο Κώστας Ζ. |
|
Πηγή : |
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΚΑΝΤΗΣ , [ξένοι στα ξένα] Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΡΟΔΟ, Ερευνητική Εργασία Διπλώματος Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2017
|
|
|
|
http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/158701
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.greekarchitects.gr/site_parts/doc_files/58.2012.12.pdf
ΑπάντησηΔιαγραφή