Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

Βιομηχανική Εστία Χατζηδημούλα & Σια. Θεσσαλονίκη

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
Όνομα:  Βιομηχανική Εστία Χατζηδημούλα & Σια

Είδος:   Βιομηχανία
Αρχική Χρήση: Μηχανουργείο/Χυτήριο
Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται
Κατάσταση:   Δεν διασώζεται
Επανάχρηση:  Οικιστική χρήση
Περιοχή: Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκη
Πληροφορίες:
  Η «Βιομηχανική Εστία»  Χατζηδημούλα και Σία, ιδρύθηκε το 1919 με αντικείμενο την παραγωγή γεωργικών μηχανημάτων. Βασικοί μέτοχοι ήταν οι αδελφοί Χατζηδημούλα, βιομήχανοι από την Έδεσσα, γνωστοί και από την ένοπλη συμμετοχή τους στον Μακεδονικό αγώνα. Γρήγορα επεκτάθηκε οριζόντια με την δημιουργία χυτηρίου, μηχανουργείου, σιδηρουργείου και ξυλουργείου καταλαμβάνοντας έκταση 30 στρεμμάτων μεταξύ των σημερινών οδών Καλλιθέας, Αμπελώνων και Ελευθερίας στους Αμπελοκήπους. Κατά την περίοδο 1923-1927 κατασκεύασε περί τα 30000 άροτρα για της ανάγκες του εποικισμού. Από το 1930 αλλάζει το χαρακτήρα της παραγωγής δίνοντας προτεραιότητα στην κατασκευή προϊόντων χυτοσιδήρου και σιδηροκατασκευών.

Παρήγαγε τις φημισμένες θερμάστρες NORMA και τις κουζίνες FAME οι οποίες σύμφωνα με πηγές της εποχής εκτόπισαν από την αγορά τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές. Το τμήμα σιδηροκατασκευών κατασκεύασε μεταξύ άλλων την γέφυρα Αξιού και την αερογέφυρα της Βέροιας. Το συγκρότημα της «Εστίας» απασχολούσε πάνω από 150 εργάτες, οι δε αδελφοί Χατζηδημούλα συγκαταλεγόταν μεταξύ των ευπόρων πολιτών της Θεσσαλονίκης. Το κτίριο που σήμερα φιλοξενεί το ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στην πλατεία της Αγίας Σοφίας, ήταν το σπίτι του Ηρακλή Χατζηδημούλα.

 

Στην περίοδο της κατοχής το συγκρότημα της «Εστίας» επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και ένα μέρος του καταστράφηκε από συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Τα προβλήματα όμως ξεπεράστηκαν και η «Εστία» συνέχισε την λειτουργία της μέχρι το 1962-1963 οπότε και άρχισε η τμηματική εκποίηση του οικοπέδου υποκύπτοντας στην οικιστική λαίλαπα της αντιπαροχής. Το μικρό τμήμα που παρέμεινε και τώρα κατεδαφίστηκε, φιλοξενούσε διάφορες βιοτεχνίες όπως την εταιρεία κατασκευής λαμπτήρων ΖΕΝΙΤ καθώς και συνεργεία βαφής και επισκευής αυτοκινήτων.

Έτσι χάθηκε και το τελευταίο, στην περιοχή των Αμπελοκήπων, απομεινάρι της βιομηχανικής μας κληρονομιάς. Βορά στον βωμό των «πιεστικών» αναγκών της οικιστικής μας ανάπτυξης. Ένα ταπεινό αλλά αναφαίρετο κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας. Μιας ιστορίας που ακόμα δεν έχει γραφτεί. ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ.
Βιβλιογραφία-Πηγές:

 Περισσότερα ιστορικά στοιχεία σχετικά με την Ένωση Βιομηχανικών Επιχειρήσεων ΕΣΤΙΑ, στον τρίτο τόμο του έργου «Ιστορία της επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλονίκη» των Ευφροσύνη Ρούπα και Ευαγγέλου Χεκίμογλου από όπου και προέρχονται οι πληροφορίες (Χεκίμογλου Ευάγγελος Α., Γεωργιάδου - Τσιμίνο Κίρκη, Ιστορία της επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλονίκη, Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος, 2004)


Όνομα καταγραφέα*: Δημήτριος Βάϊς
Ημερομηνία καταγραφής** 12/5/2018
* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου