Βιομηχανικό
Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής
βιομηχανικής κληρονομιάς.
|
Όνομα: Φάρος Ταινάρου |
Είδος: Υποδομές |
Αρχική Χρήση: Φάρος |
Εξοπλισμός: Δεν σώζεται (ο αρχικός) |
Κατάσταση: Σε χρήση |
Επανάχρηση: - |
Περιοχή: Ακρωτήριο Ταίναρο (Κάβο-Ματαπάς) Λακωνία |
Πληροφορίες:
Στο
ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο-Ματαπά (τη
Μεταπέα Άκρα των Δωριέων, δηλαδή τη
στεριά ανάμεσα από δυο θάλασσες), που
αποτελεί και το νοτιότατο άκρο της
ηπειρωτικής Ευρώπης, υψώθηκε ο ομώνυμος
φάρος. Κατασκευάστηκε από Γαλλική
Εταιρεία στα 1882 και λειτούργησε το
1887 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο.
Χαρακτηρίστηκε ως καταδιοπτρικός Γ'
τάξεως και εξέπεμπε εναλλάξ ένα σταθερό
λευκό φως, ένα λευκό ασθενέστερο και
μια ερυθρή αναλαμπή, ενώ η φωτοβολία
του έφτανε τα 20 ναυτικά μίλια. Πρώτη
επισκευή του φάρου, πραγματοποιήθηκε
στα 1930. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου
Πολέμου υπέστη καταστροφές και στα
πλαίσια ανασυγκρότησης του φαρικού
δικτύου, επαναλειτούργησε το 1947, με
την τοποθέτηση προσωρινού αυτόματου
πυρσού ασετυλίνης ο οποίος λειτούργησε
μέχρι το 1950, όταν επισκευάστηκε το
κτίριο και τοποθετήθηκαν νέα μηχανήματα
πετρελαίου. Το 1982 έγινε αυτόματος,
αφού μετατράπηκε σε ηλιακό με
χαρακτηριστικό δυο λευκές αναλαμπές
ανά 20 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα
20 ναυτικά μίλια.
Ο
φάρος έχει εστιακό ύψος (=το ύψος από
την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι το
οπτικό του φάρου) 41 μέτρα. Αποτελείται
από το ορθογώνιο σε κάτοψη οίκημα
διαμονής των φαροφυλάκων και τον
τετράγωνο πύργο, εσωτερικά κυκλικός
με διάμετρο 3 μέτρα,, που υψώνεται στο
μέσον της νότιας όψης του φαρόσπιτου.
Το λιθόκτιστο οίκημα έχει εμβαδόν 155
τ.μ και αποτελείται από διάδρομο και
τρία υπνοδωμάτια. Ο πύργος έχει ύψος
16 μέτρα. Εξωτερικά καλύπτεται από
επίχρισμα τσιμεντοκονίας και είναι
χρωματισμένος. Ακάλυπτα παραμένουν
οι γωνιόλιθοι, τα πλαίσια των ανοιγμάτων
και η επίστεψη (από γκρίζο μάρμαρο ;
). Σε κοντινή απόσταση, μικρό λιθόκτιστο
κτίριο αποτελούμενο από δυο δωμάτια,
στεγάζει την κουζίνα και την αποθήκη.
Επάνδρωση
(ΦΕΚ 1916) : Ένας επιστάτης Β τάξεως και
τρεις φαροφύλακες Α', Β' και Γ' τάξεως.
Σύνολο 4 άτομα.
Έχει
κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο το 1993 από το
Υπουργείο Πολιτισμού. Η αποκατάστασή του πραγματοποιήθηκε από το Ίδρυμα "Αικατερίνη Λασκαρίδη" το διάστημα 2008-2009 με μελέτη του αρχιτέκτονα Δημήτρη Ευταξόπουλου.
|
Βιβλιογραφία-Πηγές:
Παπαδόπουλου
Γιώργου, Παλαιοί πέτρινοι φάροι και
φανοί στις Ελληνικές Θάλασσες Εκδόσεις
Ωκεανίδα, Αθήνα 2015
Σκουλά
Γιάννη, Φάροι φωτίζοντας τη νύχτα
εκδόσεις Χριστάκη Αθήνα 2008
|
Όνομα καταγραφέα*: Μίνα Γερασίδη, Βασίλης Σταματάκος, Βαγγέλης Χαρίτος |
Ημερομηνία καταγραφής**: 2-7-2020 |
*
αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία
που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι
φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται
εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη
συνεισφορά σας στην καταγραφή της
ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς
|
Ο φάρος Ταινάρου από τα βόρεια (αρχείο κ. Μίνας Γερασίδη 2020) |
Λεπτομέρεια του φαρόσπιτου (αρχείο κ. Μίνας Γερασίδη 2020) |
Φάρος Ταινάρου, ο φάρος αγναντεύει τα πλοία που περνούν στο Ιόνιο. (Αρχείο κ. Μίνας Γερασίδη 2020) |
Ο φάρος μετά την αποκατάσταση από το ίδρυμα Λασκαρίδη ('ιδρυμα Λασκαρίδη ) |
Άποψη του ακρωτηρίου με τον φάρο (πηγή: faroi.com) |
Ανατολή Ηλίου στο φάρο Ταινάρου (φωτο: Γλέκας Ιωάννης) |
Νυχτερινή λήψη στο φάρο (φωτο: Loukas Hapsis) |
Φάρος Ταινάρου (faroi.com) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου