Η γραμμή έχει ολικό μήκος 186
χιλιόμετρα αποτελώντας το νοτιοανατολικό τμήμα του σιδηροδρομικού δικτύου της
Πελοποννήσου. Ξεκινά από τον παραθαλάσσιο οικισμό των Μύλων Αργολίδας,
διασχίζει την ορεινή Αρκαδία μέσω Τριπόλεως και Μεγαλοπόλεως και τερματίζει
στο λιμάνι της Καλαμάτας. Η κατασκευή της μελετήθηκε το 1884 από τον Abel
Gotteland, Αρχιμηχανικό της Γαλλικής Αποστολής Μηχανικών που έφερε στην
Ελλάδα ο Τρικούπης, την περίοδο που ο πρώτος βρίσκονταν στην Πελοπόννησο για
την μελέτη του νέου εθνικού οδικού δικτύου της. Η κατασκευή ξεκίνησε το ίδιο
έτος από τα δύο παραθαλάσσια άκρα της γραμμής. Οι εργασίες γίνονται με την
μέθοδο της ανάθεσης τμημάτων της κατασκευής σε Εργολάβους που δρουν υπό την
επίβλεψη των Βέλγων Μηχανικών και την εποπτεία αυτών του Κράτους. Στις
εργασίες κατασκευής απασχολούνται Έλληνες, Ιταλοί, Αρμένιοι και Μαυροβούνιοι
εργάτες. Καθώς το έργο προχωρά αργά και η βελγική εταιρεία αδυνατεί να
ανταπεξέλθει στα έξοδα κηρύσσεται έκπτωτη το 1891, έχοντας προλάβει να
ολοκληρώσει τα δύο ακραία τμήματα Καλαμάτας – Μεσσήνης / Διαβολιτσίου και
Μύλων –Τριπόλεως. Την συνέχιση της κατασκευής και την μελλοντική εκμετάλλευση
αναλαμβάνει η εταιρεία των Σιδηροδρόμων Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου που ήδη
από το 1884 εκμεταλλευόταν άλλες γραμμές του δικτύου. Οι Σ.Π.Α.Π. συνεχίζουν
την λειτουργία των ήδη έτοιμων τμημάτων, άλλα λόγω της πτώχευσης του 1893 και
συνεπακόλουθων οικονομικών προβλημάτων καταφέρνουν να επανεκκινήσουν το έργο
το 1895. Επικεφαλής του έργου τίθεται ο Μηχανικός Γεώργιος Δούμας και Γενικός
Τεχνικός Σύμβουλος ορίζεται ο Μηχανικός Weber. Για την κατασκευή οι Σ.Π.Α.Π.
διατηρούν την τακτική της ανάθεσης σε διακριτές εργολαβίες, ενώ τα έργα
συνεχίζουν παράλληλα και από τα δύο άκρα. Τα συνεργεία συναντώνται τελικά το
1898 στο δυσκολότερο τμήμα της γραμμής, το φαράγγι του Ίσσαρη. Τον επόμενο
χρόνο η γραμμή αποδίδεται στην κυκλοφορία. Τα είκοσι πρώτα χρόνια, οι
προσδοκίες για μεγάλη εμπορευματική κίνηση διαψεύδονται ενώ αντίθετα η
επιβατική κίνηση είναι αυξημένη. Έτσικτίζονται, πολλά νέα κτίσματα η
τροποποιούνται παλαιά ώστε να ικανοποιήσουν αυτές τις συνθήκες λειτουργίας.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο και τον εμφύλιο που ακολούθησε κτίσματα και
κοιλαδογέφυρες καίγονται και ανατινάσσονται. Η ένδεια της
Εταιρείας και του Κράτους συντελεί
ώστε μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις να κατασκευαστούν τελείως νέα κτίρια ή
γεφύρια στην θέση των παλαιών. Αντιθέτως, τα παλαιά επισκευάζονται ή και ανακατασκευάζονται
με την ίδια μορφή. Οι πρώτες επεμβάσεις που αλλοίωσαν περιορισμένα την μορφή
του δικτύου ξεκίνησαν από την δεκαετία του 1980 και εντάθηκαν με την
ανακαίνιση της υποδομής της γραμμής, την αντικατάσταση των γεφυριδίων της και
την περιορισμένης έκτασης επισκευή ελάχιστων βασικών λειτουργικών κτιρίων, το
διάστημα 2004 – 2011. Παρά την ανακαίνιση και την αγορά νέων συρμών, παρά το
γεγονός πως η γραμμή στην διαδρομή της περνά από υπέροχα φυσικά τοπία που
εναλλάσσονται με πολύ μεγάλη συχνότητα, συναντά παραδοσιακούς οικισμούς,
μνημεία, Ζώνες NATURA και καταφύγια άγριας ζωής, παρά τέλος το γεγονός πως
διατηρεί ακόμα και σήμερα την αυθεντική μορφή της του 19ου αιώνα σε
συντριπτικό ποσοστό, και διασώζει βαγόνια και εξοπλισμό της εποχής,
ακολούθησε την μοίρα του υπόλοιπου δικτύου το 2011 και η λειτουργία της
ανεστάλη ενώ τα έργα αναβάθμισης συνεχίζονταν ακόμα.
Σήμερα δεν υφίσταται κανένα σχέδιο ή
πρόθεση επαναλειτουργίας σε τακτική ή τουριστική βάση.
Η Ανδρίτσα είναι ένα χωριό στη νοτιοδυτική Αργολίδα, σε υψόμετρο 304 μέτρα και ανήκει στον δήμο Άργους-Μυκηνών.Το χωριό αποτέλεσε ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας χώρο για τη νοτιοδυτική Αργολίδα στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη γερμανική κατοχή. Στην ορεινή Ανδρίτσα το Νοέμβριο του 1943, 50 Έλληνες εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στο σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού, ενώ το Μάρτιο του 1944, αντάρτες του ΕΛΑΣ ανατίναξαν μία από τις γέφυρες, δυσχεραίνοντας για πάνω από έναν μήνα την τροφοδοσία των γερμανικών στρατευμάτων στη νότια Πελοπόννησο.Ο Σταθμός του τρένου, παραμένει έρημος από το 2010 όπου και σταμάτησαν τα δρομολόγια. Το κτίριο του σταθμού, που έχει κηρυχθεί ως μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του.
Σε υψόμετρο 295 μέτρων και στη θέση “Παλιόχανο” βρίσκεται ο σιδηροδρομικός σταθμός του χωριού, επί του 84ου χιλιομέτρου της γραμμής Μύλων Ναυπλίου – Καλαμάτας.Ο Σταθμός απέχει από το χωριό περίπου 1.5km. και δίπλα ακριβώς έχει ένα ωραίο καφενεδάκι (από τότε που έγινε ο σταθμός) όπου οι ντόπιοι λένε πάμε στηπαραλία για καφέ. Πρόωρο τέλος στη γραμμή Πελοποννήσου έβαλε ο εκτροχιασμός του τρένου κοντά στον Αχλαδόκαμπο το 2010, ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε έναν επιβάτη και προκάλεσε δύο ακόμη σοβαρούς τραυματισμούς. Μετά το ατύχημα ανεστάλησαν «μέχρι νεωτέρας» όλα τα δρομολόγια, ενώ άνθρωποι που γνωρίζουν την κατάσταση στο σιδηροδρομικό δίκτυο πιθανολογούν ότι αιτία του κακού είναι η κακή συντήρηση του τροχαίου υλικού που είχε σαν αποτέλεσμα να σπάσει ένα «νύχι» του τροχού.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός στο Παρθένι χτίστηκε στα 1893 από Ιταλούς μηχανικούς και εργάτες από τη Νάπολη. Ολοκληρώθηκε η κατασκευή του σε τρία χρόνια μαζί με το τούνελ και τις περίφημες γέφυρες που υπάρχουν μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση. Σημαντική συνεισφορά του σιδηρόδρομου της εποχής ήταν τα φορτηγά βαγόνια – με τα οποία μεταφέρθηκαν στο μέτωπο του πολέμου του 1940 οι Έλληνες στρατιώτες – καθώς την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν παρά ελάχιστα αυτοκίνητα.
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Τρίπολης είναι ένας παραδοσιακός σταθμός, τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, επί της σιδηροδρομικής γραμμής Κορίνθου – Καλαμάτας. Στο χώρο αυτό γυρίστηκε η κινηματογραφική διασκευή του διηγήματος του Αντώνη Σαμαράκη «Σε έναν συνοριακό σταθμό», λόγω του απολύτως διατηρημένου χαρακτήρα του. Έχει επικάλυψη από πέτρα καθώς και κεντρική πύλη. Η σιδηροδρομική ένωση με την Αθήνα έδωσε μεγάλη ώθηση στο εμπόριο. Η παλαιά εταιρεία «Σιδηρόδρομοι Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου» εγκαινίασε τη γραμμή το 1892. Ήταν ένα ορόσημο για όλη την Αρκαδία. Μετά την παράδοση της γραμμής και προς Καλαμάτα, η Τρίπολη ήταν σταθμός σε όλο το νότιο άξονα της Ελλάδας. Έγινε εμπορικό κέντρο της Πελοποννήσου και γνώρισε ραγδαία άνοδο. Ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται σε υψόμετρο 665 μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας. Οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι με την αφοσίωσή τους τον διατηρούν σε άριστη κατάσταση, αν και στις μέρες μας είναι ανενεργός. Πηγή: https://www.tracerclub.gr
Το τρένο ανέβαινε στο βουνό να διασχίσει το πέρασμα του Καλογερικού, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 814 μέτρων και είναι το ψηλότερο σιδηροδρομικό σημείο της χώρας.
Ο σταθμός Μάναρη, είναι ένας παραδοσιακός πέτρινος σταθμός εκείνης της εποχής, ο οποίος έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Η γέφυρα Μάναρη έχει μήκος 116 μέτρων και είναι μέρος της πρώιμης ελληνικής σιδηροδρομικής ιστορίας στο χωριό Μάναρη. Διαθέτει μονή γραμμή με οκτώ τοξωτά ανοίγματα σε οριζοντιογραφική καμπύλη και σύμφωνα με τον ΟΣΕ, είναι η μεγαλύτερη κοιλαδογέφυρα τέτοιου τύπου στην Ελλάδα και στην Βαλκανική χερσόνησο ενώ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μετρικού δικτύου της Πελοποννήσου. Κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (1898), από τη Γαλλική εταιρεία «Societe Anonyme Internationale de Construction Et d’ Enterprises De Travaux Publics» και αποτελεί κομψοτέχνημα λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Στην αριστερή πλευρά του Δρόμου που διασχίζει την Κάτω Ασέα, προς Παλιοχούνη, θα βρούμε το χαρακτηριστικό πέτρινο κτίριο και την ψηλή υδατοδεξαμενή του Σιδηροδρομικού Σταθμού της Κάτω Ασέας.
Χτισμένος με πελεκητή πέτρα, δίπλα στο ποτάμι της Κουτουφαρίνας, κατασκευάστηκε στα χρόνια μεταξύ του 1899 και του 1901 από Ιταλούς και Μαυροβούνιους τεχνίτες και με στιλ που παραπέμπει στη γαλλική και ιταλική αρχιτεκτονική, η οποία σφράγισε την αλλαγή του αιώνα. Πλαισιωμένος και από μικρότερα βοηθητικά κτήρια, που στο σύνολό τους αποτελούν ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό σύνολο, ο σιδηροδρομικός σταθμός του Λεονταρίου σήμερα είναι εγκαταλελειμμένος.
Από τον Σταθμό του Λεύκτρου ξεκινούσε η διακλάδωση της σιδηροδρομικής γραμμής προς Μεγαλόπολη, η λειτουργία της ξεκίνησε το 1896 και σταμάτησε το 1979. Πηγή: https://www.tracerclub.gr
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Μεγαλόπολης είναι σταθμός του Ο.Σ.Ε., επί της σιδηροδρομικής γραμμής Λεύκτρου – Μεγαλόπολης, στη χιλιομετρική θέση 5,270 από το Λεύκτρο και της οποίας αποτελεί τερματικό σταθμό. Από τον Σταθμό του Λεύκτρου ξεκινούσε η διακλάδωση της σιδηροδρομικής γραμμής προς Μεγαλόπολη. Η λειτουργία της ξεκίνησε το 1896 και σταμάτησε το 1979.
Ο σταθμός άνοιξε το 1899 και έκλεισε όπως και για τα περισσότερα τρένα το 2010. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η σιδηροδρομική γραμμή που το διχοτομεί ενώ πλαισιώνεται από δύο πέτρινες γέφυρες ύψους 80μ. στην είσοδο & την έξοδό του τραίνου από το χώρο του χωριού. Η διέλευση του τραίνου απ’ το χωριό εδώ & 100 περίπου χρόνια έδινε τη δυνατότητα επικοινωνίας των κατοίκων με τις γύρω περιοχές. Την ανάπτυξη του εμπορίου, δεδομένου ότι λειτουργούσε απεντομωτήριο σύκων, που διακινούνταν από την Καλαμάτα & τα γύρω χωριά & έκανε ευκολότερη τη μετακίνηση-μετανάστευση.
O Σιδηροδρομικός Σταθμός άνοιξε το 1892 και είναι ένα πάρα πολύ όμορφο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Είναι χτισμένος από πέτρα και κόκκινο τούβλο ενώ οι τεράστιες πόρτες του είναι ξύλινες και τα παράθυρα τοξωτά. Ο Σταθμός έχει την χαρακτηριστική μορφή των σιδηροδρομικών σταθμών της Πελοποννήσου, που μοιάζουν με μικρά σπιτάκια και πολλοί από τους οποίους είναι μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. H λειτουργία του σταμάτησε το 2010.
Το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας είναι το μοναδικό στο είδος του υπαίθριο μουσείο στην Ελλάδα και είναι γνωστό σε όλους τους φίλους των Σιδηροδρόμων ανά τον κόσμο. Ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1986, αλλά λόγω του καταστρεπτικού σεισμού που έπληξε την πόλη το ίδιο διάστημα η ολοκλήρωσή του έγινε το 1990. Ο χώρος που επιλέχθηκε για να δημιουργηθεί το ανοιχτό αυτό μουσείο – εκθετήριο, ήταν ο παλαιός σταθμός «Καλαμάτα - Λιμήν», καθώς και η γειτονική έκταση του ΟΣΕ Α.Ε., που την εποχή του ατμού ήταν χώρος με καρβουναποθήκες. Το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας καταλαμβάνει συνολική έκταση 54 στρεμμάτων σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης. Τα 24,6 στρέμματα παραχωρήθηκαν από τον ΟΣΕ Α.Ε. τα οποία περιελάμβαναν το διώροφο κτίριο του παλιού σταθμού «Καλαμάτα - Λιμήν» καθώς και έναν υδατόπυργο. Επίσης 28 στρέμματα παραχωρήθηκαν από τον Δήμο Καλαμάτας και 1,4 στρέμματα από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος. Στα εκθέματα του Μουσείου περιλαμβάνονται ο σταθμός και η περιοχή του, με διώροφο οικίσκο σταθμαρχείου, τέσσερις πλατφόρμες επιβίβασης με περίπτερο εισόδου, o υδατόπυργος, τρεις κρουνοί ατμαμαξών και τιμονιέρες, μεταλλική πεζογέφυρα μήκους 28 μ., κατά τον άξονα του σταθμαρχείου, καθώς και μικροστοιχεία οργάνωσης του σιδηροδρομικού τοπίου (κλειδιά αλλαγής, φανοί, στάνζες). Εκτίθενται επτά ατμάμαξες και μια ντηζελάμαξα, ένα χειροκίνητο γερανό (1890), δύο δραιζίνες (ποδήλατη και χειροκίνητη), τρία επιβατηγά οχήματα Α' θέσης, πέντε Α'-Β' θέσης (1885), οκτώ φορτηγά οχήματα διαφόρων τύπων (1885-1947). Όλο το τροχαίο υλικό προέρχεται από τον ΟΣΕ Α.Ε. (από το δίκτυο της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας), εκτός από τον συρμό του ΗΣΑΠ, και έχει παραχωρηθεί στο Δήμο Καλαμάτας με καθεστώς χρησιδανείου. Βρίσκεται σε μια απόσταση μόλις 5 λεπτών από την κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, ακολουθώντας την οδό Αριστομένους με κατεύθυνση προς λιμάνι. Η έκταση του πάρκου οριοθετείται από την οδό Μακεδονίας μέχρι την οδό Κρήτης κοντά στο λιμάνι και από τις δύο κάθετες οδούς Αριστομένους και Ψαρών. Το πάρκο, πέραν των σιδηροδρομικών εκθεμάτων που περιλαμβάνει, διαθέτει γήπεδο μπάσκετ και βόλεϊ καθώς και άλλες εγκαταστάσεις για την ψυχαγωγία των παιδιών. Επίσης στο σημείο στεγάζονται και διάφοροι σύλλογοι όπως ο Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου Μεσσηνίας (ΣΦΣΜ), είτε στα σιδηροδρομικά οχήματα του πάρκου είτε στα κτίρια αυτού. Αξίζει να σημειωθεί ότι το βασικό κτίριο του πάρκου είναι ο ανακαινισμένος σταθμός «Καλαμάτα - Λιμήν» που σήμερα εκτελεί χρέη αναψυκτήριου στο ισόγειο και την έδρα του ΣΦΣΜ στον όροφο και έχει παραχωρηθεί για χρήση από την Λέσχη Σιδηροδρομικών και τον ΟΣΕ Α.Ε.
Συγχαρητήρια για την επιμέλεια που δώσατε επάνω σε αυτό το θέμα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://kefalonianews.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B4-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CF%84/
ΑπάντησηΔιαγραφή