Ελληνική Βιομηχανία Πιλοποιίας Α. Αριανούτσου και Σία

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α. Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Ελληνική Βιομηχανία Πιλοποιίας Α. Αριανούτσου και Σία

Είδος:     Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Βιομηχανία ένδυσης

Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται

Κατάσταση:   Δεν διασώζεται

Επανάχρηση:  -

Περιοχή: Αθήνα

Πληροφορίες: Ο Αντώνιος Αριανούτσος γεννήθηκε το 1890 στην Κύμη Ευβοίας από μία φτωχή οικογένεια. Από μικρός δούλεψε σε σιδηρουργείο στην οδό Χαλκοκονδύλη και παράλληλα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Σχολαρχείον του Παρνασσού. Ξεκίνησε την εμπορική δραστηριότητά του, δουλεύοντας στο Τραπεζιτικό Γραφείο του Διαμαντόπουλου στην πλατεία Μητροπόλεως και παράλληλα απέκτησε δίπλωμα Λογιστικής-Διπλογραφίας. Ο Διαμαντόπουλος εκτός των τραπεζικών εργασιών χρηματοδοτούσε και πολλούς βιομηχάνους και εμπόρους. Μεταξύ αυτών ήταν και ετερρόρυθμο μέλος του εργοστασίου Πιλοποιίας Ν. Τσαούσης & Σια επί της οδού Ερμού 261. Επειδή οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά ο Διαμαντόπουλος έστειλε τον υπάλληλό του Αριανούτσο να κάνει έλεγχο και οικονομική έκθεση του εργοστασίου. Ο Αριανούτσος πράγματι διεπίστωσε την παθητική οικονομική κατάσταση της εταιρείας και αποφασίστηκε η διάλυση και η πώλησή της από τον Διαμαντόπουλο. Ο Αριανούτσος έπεισε τον Διαμαντόπουλο να κρατήσει την επιχείρηση και να βάλει τον ίδιο οικονομικό διευθυντή και μαζί με τον Νικ. Νέμπαρην (πρώην δειγματοφόρος του εργοστασίου) κάλυψαν το παθητικό της εταιρείας μέσα σε δύο χρόνια (1913-1915). Το 1918 ο Διαμαντόπουλος τους παραχώρησε την επωνυμία και ο ίδιος παρέμεινε ετερρόρυθμο μέλος. Το Νοέμβριο του 1918 ξέσπασε πυρκαγιά όπου καταστράφηκε όλο το εργοστάσιο. Τον Μάιο του 1919 ο Νέμπαρης αποχώρησε και ο Αριανούτσος συνέχισε τις εργασίες στο επί της οδού Σαρρή 43 ιδιόκτητο εργοστάσιο με την επωνυμία Α. Αριανούτσος και Σία. Από κει και πέρα ξεκίνησε η αλματώδης εξέλιξη της επιχείρησης. Ο Αριανούτσος προερχόμενος και αυτός από την εργατική τάξη υπήρξε άριστος εργοδότης παρέχοντας πολύ καλές συνθήκες εργασίας και πολύ καλά ημερομήσθια. Ίδρυσε εργατικό ταμείο για τους εργάτες, σκοπός του οποίου ήταν η χρηματοδότηση δανείων, η πληρωμή γιατρού και φαρμάκων και η εφάπαξ ανα τριετία διανομή των κερδών της επιχείρησης. Επίσης δίνει χρηματικό δώρο χριστουγέννων και αρνί σε κάθε οικογένεια ενώ για τους νέους και νέες ανάλογα δώρα. Το εργοστάσιο παρήγαγε ψάθινα καπέλα, εφάμιλλα των ευρωπαϊκών, χειμερινά και καστόρινα και τα φημισμένα τύπου Borsalino. Τροφοδοτούσε καπέλα στην Παλαιά και Νέα Ελλάδα και τον Μάρτιο του 1921 άνοιξε τρία πρατήρια επί των οδών Σταδίου 43, Αιόλου 166 και στη Σμύρνη επί της Ευρωπαϊκής οδού 132

Βιβλιογραφία-Πηγές: 1. Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921, τόμος Β, σ.230 2.  https://www.facebook.com/groups/411494725690017/permalink/1170837176422431/

Όνομα καταγραφέα*: Akrat Aristeidis, Μαριλένα Βακαλοπούλου

Ημερομηνία καταγραφής**: 10/3/2019

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ. **ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ. ***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό. Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

Διαφημιστική αφίσα