Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
|
Όνομα: Οινοπνευματοποιία Δουζένη
|
Είδος:
|
Αρχική Χρήση:
|
Εξοπλισμός:
|
Κατάσταση:
|
Επανάχρηση:
|
Περιοχή: Κάτω Χαλάνδρι
|
Πληροφορίες:
«Το
οινοπνευματοποιείο Δουζένη κατασκευάστηκε κατά
τον Μεσοπόλεμο στην περιοχή του Κάτω
Χαλανδρίου. Στο Πανελλήνιον
Λεύκωμα της Εθνικής Εκατονταετηρίδος αναφέρεται η λειτουργία οινοπνευματοποιείου στο
Χαλάνδρι με συναφές όνομα ιδιοκτήτη, χωρίς να είναι βέβαιο ότι βρισκόταν
στην ίδια θέση. Το υπάρχον ακίνητο κατασκευάστηκε σε
μία πρώην αγροτική
έκταση, με βάση
δύο συμβόλαια του 1931
και 1935. Το 1939
καταγράφεται ως "Ανώνυμος Εταιρεία Οινοπνευματοποιίας και
Οινοποιίας Δουζένη" στο
Χαλάνδρι Αττικής. Λόγω χρεών το εργοστάσιο
έκλεισε και περιήλθε
στην Εθνική Τράπεζα
της Ελλάδος από
την οποία το αγόρασαν το 1958 οι Α.,Ο., και Α. Τσιμάρα.»
Για λίγα χρόνια, στα χέρια της οικογένειας Τσιμάρα, το εργοστάσιο παράγει την παρκετίνη «Υμηττός». Έπειτα χρησιμοποιείται σαν αποθήκη και τέλος εγκαταλείπεται στην τύχη του για σαράντα χρόνια περίπου.
Πηγή: Μελέτη με τίτλο
«Διατηρητέο συγκρότημα οινοπνευματοποιείου Δουζένη
στο Χαλάνδρι. Πρόταση επανάχρησης
– Πολυλειτουργικό πολιτιστικό
κέντρο – Βασικά πολεοδομικά, τεχνικά και
οικονομικά στοιχεία» εκπονήθηκε
από το Εργαστήριο Αστικού
Περιβάλλοντος του Τομέα
Πολεοδομίας και Χωροταξίας,
Σχολή
Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, το διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου 2014 –
Ιανουαρίου 2015, μετά από
αίτημα του Δήμου
Χαλανδρίου. Στην ομάδα μελέτης
συμμετείχαν οι: Φερενίκη Βαταβάλη
Δρ Αρχιτέκτων‐Πολεοδόμος,
Χριστιάννα Βελουδάκη MSc Αρχιτέκτων
Μηχανικός, ΥΔ ΕΜΠ, Νίκος Μπελαβίλας Αναπληρωτής
Καθηγητής ΕΜΠ (επιστημονικός υπεύθυνος), Πολίνα Πρέντου MSc Αρχιτέκτων
Μηχανικός, ΥΔ ΕΜΠ, Δώρα
Χατζή‐Ροδοπούλου MScΑρχιτέκτων
Μηχανικός ΥΔ TUDelft‐ΕΜΠ. (Ιανουάριος 2015)
Τελευταία ενημέρωση για το κτήμα Δουζένη έχουμε από τις 31/3/2017
όπου με σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Χαλανδρίου
ανακοινώθηκε απαλλοτρίωση του κτήματος Δουζένη στο Κάτω Χαλάνδρι, το οποίο
έχει συνολική έκταση 3 στρεμμάτων στην οποία βρίσκεται το παλιό εργοστάσιο
οινοπνευματοποιίας το οποίο έχει χαρακτηριστεί δατηρητέο (ΦΕΚ 498) ως πρότυπο
βιομηχανικό κτίριο της μεταπολεμικής περιόδου.
|
Βιβλιογραφία-Πηγές:
Χατζηιωάννου, Χ.Ι., Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος,
1821‐1921: η «χρυσή βίβλος της
Ελλάδος», Αθήναι 1921,
τόμος Β'.
Ν.Γ. Σιδέρης, Οδηγός Βιομηχανίας της Ελλάδος, 1939‐1940, Αθήνα
1940
|
Όνομα καταγραφέα*: Γιώργος Μαυράκης
|
Ημερομηνία καταγραφής**: 22/10/2018
|
* αυτός που
εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες
συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην
καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς
|
 |
| Πηγή: http://www.thessi.gr/?p=201090 |
 |
| Αρχείο: Γιώργος Μαυράκης_22/10/2018 |
 |
| Αρχείο: Γιώργος Μαυράκης_22/10/2018 |
 |
| Αρχείο: Γιώργος Μαυράκης_22/10/2018 |
 |
| Αρχείο: Γιώργος Μαυράκης_22/10/2018 |
Για να μαθαίνετε... Η οικογένεια Τσιμάρα μετέφερε εκεί από τον Υμηττό το εργοστάσιο της και συνέχισε να παράγει την πρώτη στην Ελλάδα παρκετίνη Υμηττός μέχρι το 2003 σχεδόν 50 χρόνια, διπλάσια και περισσότερα από όσο ήταν σαν οινοπνευματοποιία. Από το 2003 μέχρι τον 2005 ήταν αποθήκη.Τον Ιούλιο του ίδιου έτους μέρος του κτιρίου κατεδαφίστηκε νόμιμα από την τεχνική εταιρία που αγόρασε το ακίνητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κύριε Τσιμάρα ευχαριστούμε για τις πληροφορίες που μας δίνετε. Τα δελτία μας αυτό τον σκοπό έχουν, είναι ανοιχτά στο κοινό και πολύ περισσότερο σε όσους έχουν στοιχεία εκ των έσω ή έχουν κάνει έρευνα και έχουν εξιδικευμένη άποψη. Η τεκμηρίωση άρα εμπλουτίζεται διαρκώς λόγω και της αμεσότητας της πληροφορίας. Αν έχετε επιπλέον στοιχεία ευχαρίστως να προστεθούν στο δελτίο μας.
ΔιαγραφήΑπο το 1992 που χαρακτηρίστηκε το ακίνητο απο το Δήμο, το 200 μετά από πολύ πολύ αγώνα, καταφέραμε και περάσαμε σε ΚΑΕ του Π/Υ του δήμου ποσό για την αγορά του ακινήτου. το ποσό που συμφωνήθηκε ήταν δίκαιο για τους ιδιοκτήτες, λαμβανομένου υπόψη του βάρους που το κράτος είχε επιβάλλει αλλά κυρίως για τους δημότες και το Δήμο. Ωστόσο, κρίθηκε οτι το εγγεγραμμένο κονδύλι τελικώς θα έπρεπε να διατεθεί για άλλη προτεραιότητα (κτίριο νέου Δημαρχείου ίσως;;;). Τόσο κόπτονταν οι άρχοντες του τόπου για το Χαλάνδρι.Μετά απο προσφυγή στα Διοικητικά δικαστήρια καταφέραμε και αποχαρακτηρίσαμε τμήμα του ακινήτου. Τελικώς, μεγάλη για την εποχή κατασκευαστική εταιρία το εξαγόρασε με σκοπό μέσω ΣΔΙΤ με την τότε Δημοτική Αρχή Ζαφειρόπουλου να δημιουργήσει αρμονικά δεμένες με τον περιβάλλοντα χώρο μεζονέτες με ανταπόδοση προς τον Δήμο και τους πολίτες, πολιτιστικό χώρο. Αυτά εν έτη 2005. Οι αριστεριστές ως επι τω πλείστον του Δήμου, δεν είδαν με καλό μάτι τη σύμπραξη αυτή και ξεσηκώθηκαν μέχρις σημείου να ναυαγήσει η προσπάθεια. αν είχε προχωρήσει η ιδέα αυτή, ο Δήμος χωρίς να δαπανήσει ούτε ένα ευρώ, θα παρέδιδε στους πολίτες του έναν χώρο, μικρότερο βέβαια απο αυτόν τον οποίο είχαν αρχικά υπόψη τους. Θα παραδίδονταν όμως προς χρήση περί το 2008. Και χωρίς κόστος επαναλαμβάνω. Αντιθέτως, τα κινήματα των κατοίκων κατάφεραν να βρισκόμαστε στο 2022 και ο χώρος αφού έγινε πρώτα άντρο καταληψιών, να έχει πλέον καταρρεύσει ολοκληρωτικά και να αποτελεί όνειδος για την περιοχή. Ζήτω οι λαϊκή ταξική πάλη. Ζήτω ο αγώνας. Ζήτω ο μηδενισμός. Είμαστε άξιοι των πράξεων μας. Αυτό θέλαμε, αυτό πετύχαμε. Προσωπικά δεν έχω κανένα όφελος. Θα ήθελα όμως όταν περνάω απο την περιοχή να βλέπω έναν κοινόχρηστο όμορφο πολιτιστικό χώρο και ας είχε και κάποιες μεζονέτες παραδίπλα. Εγώ. Οι άλλοι, αρέσκονται στη σημερινή εικόνα....
ΑπάντησηΔιαγραφή