Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Kρατικό εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου Χρυσοβίτσου


Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
Όνομα:  Kρατικό εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου Χρυσοβίτσου
Είδος:     Βιομηχανία
Αρχική Χρήση: Εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου
Εξοπλισμός:   Σώζεται μερικώς
Κατάσταση:   Επανάχρηση
Επανάχρηση:  Μουσείο δασικής ιστορίας
Περιοχή: Μαίναλο
Πληροφορίες:
Το πρώτο κρατικό εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου δημιουργήθηκε το 1939 στο Χρισοβίτσι Αρκαδίας, ως μέρος ενός δικτύου πριστηρίων σ’όλη τη χώρα, για την προστασία και αξιοποίηση του δημόσιου δασικού πλούτου.
Το εργοστάσιο λειτούργησε μέχρι το 1974. Με το κλείσιμο του εργοστασίου η πλειοψηφία των κατοίκων στο Χρισοβίτσι «μετανάστευσε» στην Τρίπολη και στην Αθήνα. Σήμερα μένουν, ακόμα κυρίως μεγάλης ηλικίας ,κάτοικοι.
Ένας τρόπος για να ζωντανέψει πάλι το χωριό και η γύρω περιοχή είναι να λειτουργήσει συστηματικά το Μουσείο. Αυτό εύκολα μπορεί να επεκταθεί και σε μουσείο φυσικής ιστορίας και σε κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Εξ’άλλου η μουσειολογική παρουσίαση είναι υψηλού επιπέδου. Παρουσιάζεται η ροή όλων των δραστηριοτήτων, της υλοτόμησης, επεξεργασίας και παραγωγής ξυλείας, από τους ανθρώπους, κατά τρόπο ιδιαίτερο και θεαματικό. Ομοίως προβάλλεται η χλωρίδα και πανίδα του Μαινάλου, ο κύκλος ζωής του δάσους, η αειφορική διαχείριση και αξιοποίηση του δασικού πλούτου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι η αξιοποίηση μέρους του μηχανολογικού εξοπλισμού του εγκαταλελειμμένου εργοστασίου. Παραμένουν πολλά ακόμα μηχανήματα προς αξιοποίηση.
Μια λοιπόν σπουδαία πρωτοβουλία του δήμου Φαλάνθου και του δημάρχου κου Ψυχάρη, με την επιστημονική υποστήριξη του πολιτιστικού ιδρύματος του ομίλου Πειραιώς και με χρηματοδότηση από το Leader + και ιδίους πόρους , ολοκληρώθηκε το 2010 η ίδρυση και λειτουργία αυτού του Μουσείου. Και ενώ έπρεπε να συνεχίζεται η αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που έχει το Μουσείο αλλά και η περιοχή γενικότερα, αυτό οδηγήθηκε σε μαρασμό και στο κλείσιμο.
Είναι φροντίδα όλων το Μουσείο να λειτουργήσει πάλι και μαζί του να ζωντανέψει ξανά ο τόπος.
Το έργο αυτό, δηλαδή η συνέχιση της λειτουργίας του Μουσείου δεν είναι έργο βιτρίνας, αλλά μπορεί να γίνει ο πυρήνας μιας συνεχούς πολιτικής, η οποία θα αντιμετωπίζει προβλήματα, δημογραφικά ,ανθρωπογεωγραφίας ,οικονομικά και να προσφέρει αειφόρο ανάπτυξη στην περιοχή.

Βιβλιογραφία-Πηγές:
Όνομα καταγραφέα*: Κωνσταντίνος Φασουράκης
Ημερομηνία καταγραφής**: 31/08/2018
* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς


φωτο: Ηρακλής Φασουράκης 07/07/2018 
πηγή: http://apostolospapafotiou.blogspot.com/2012/05/


                                

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου