Βαμβακουργία Κυρκίνη

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α. Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: Βαμβακουργία Κυρκίνη

Είδος:     Βιομηχανία

Αρχική Χρήση: Κλωστοϋφαντουργία/Μεταξουργία

Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται

Κατάσταση:   Επανάχρηση

Επανάχρηση:  Εμπορική χρήση

Περιοχή: Νέα Ιωνία

Πληροφορίες: Ιδρύθηκε μετά το 1927 από τους αδελφούς Κυρκίνη "Η βιομηχανική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στη Νέα Ιωνία αποτελεί σημαντικό σταθμό στη βιομηχανική ιστορία της Αττικής, αλλά και της χώρας. Η τοποθεσία των Ποδαράδων διέθετε συνθήκες (νερό, επικοινωνία με το κέντρο και ελεύθερους χώρους) κατάλληλες για την εγκατάσταση κλωστοϋφαντουργικών δραστηριοτήτων, όπως πλυντήριο ερίων και εργοστάσιο μεταξουργίας, που λειτουργούσαν στην περιοχή από το 1919. Μήτρα της πρώιμης αυτής εγκατάστασης υπήρξε η Ελληνική Εριουργία Α.Ε. του Νικολάου Κυρκίνη, η οποία λειτουργούσε στα σημερινά Άνω Πατήσια και υποδέχτηκε κύματα προσφύγων του 1922. Οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή συνέβαλαν αφενός στην ανάπτυξη των εργοστασίων της ταπητουργίας σε βιομηχανικό επίπεδο και, αφετέρου στη διάχυση της βιομηχανίας στην ευρύτερη περιοχή. Μετά τη σύντομη άνθηση της ταπητουργίας και την παρακμή της το 1929, το σύνολο σχεδόν των εγκαταστάσεων στράφηκε στη βαμβακουργία και άλλους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας. Τα μεγάλα εργοστάσια και οι μικρότερες βιοτεχνίες που τα πλαισίωναν, εξακτινωμένα πλέον στους γύρω προσφυγικούς συνοικισμούς Ν. Φιλαδέλφεια, Νέα Χαλκηδόνα και Νέο Ηράκλειο, δημιούργησαν μια τεράστια βιομηχανική πόλη, η οποία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο συγκέντρωσε μεγάλο όγκο της εργατικής εσωτερικής μετανάστευσης. Μετά το 1980, με την αποβιομηχάνιση της χώρας και τη στροφή στο εμπόριο, οι βιομηχανικές ζώνες υπέστησαν δραματικές πιέσεις από τις σύγχρονες οικιστικές ανάγκες. Η φυσιογνωμία της Νέας Ιωνίας ως προσφυγικού οικισμού έχει αλλοιωθεί και το βιομηχανικό της απόθεμα έχει δραματικά μειωθεί. Το παράδειγμά της, ως κέντρου της κλωστοϋφαντουργίας της Αθήνας, είναι ευνοϊκό και για τη μελέτη της προσφοράς των προσφύγων στην οικονομική ζωή του τόπου, συνδεδεμένη άρρηκτα με την ανάπτυξη της βιομηχανίας στη χώρα. Η αναγνώριση, προστασία και ανάδειξη των τελευταίων υλικών καταλοίπων του βιομηχανικού της παρελθόντος, ως μνημείων της δουλειάς και ως πολιτιστικών αγαθών, ενδείκνυται να ενταχθούν σε προγράμματα της αυτοδιοίκησης. Με τον τρόπο αυτό, δύνανται να λειτουργήσουν ως μοχλός ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας και να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών, όσον αφορά την ιστορική τους συνείδηση και την ποιότητα της ζωής τους."  Χρήστος Τσερπάνης

Βιβλιογραφία-Πηγές: «Η Νέα Ιωνία στον Μεσοπόλεμο. 1922-1941», Χάρης Σαπουντζάκης-Λουκάς Χριστοδούλου, εκδ. Ενωση Σπάρτης Μ.Ασίας, Αθήνα 2013 Φάκελος_google_photos_Mavrakis

Όνομα καταγραφέα*: Γιώργος Μαυράκης, Χρήστος Τσερπάνης

Ημερομηνία καταγραφής**: 21/3/2018

* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ. **ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ. ***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό. Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς

φωτο: Γιώργος Μαυράκης

φωτο: Γιώργος Μαυράκης