Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Ελαιουργείο Βαλιούλη. Θεσσαλονίκη


Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.
Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.
Όνομα: Ελαιουργείο Βαλιούλη

Είδος: Βιομηχανία
Αρχική Χρήση: Βιομηχανία τροφίμων
Εξοπλισμός:   Δεν σώζεται
Κατάσταση:   Δεν διασώζεται
Επανάχρηση:  Οικιστική χρήση
Περιοχή: Στην περιοχή του Σιδ/κού Σταθμού Κωνσταντινουπόλεως  (Μεταξύ Ευόσμου και Κορδελιού) το εργοστάσιο.
Στην Μεγάλου Αλεξάνδρου (περιοχή Δήμου Αμπελοκήπων) τα γραφεία.

Πληροφορίες:
Ο Στυλιανός Δ. Βαλιούλης άνθρωπος δραστήριος, έξυπνος,  με μεγάλη αντίληψη και μόρφωση, με τη βοήθεια του αδελφού του, ίδρυσε στη Ρωσία μεγάλη βιομηχανία. Όμως τα γεγονότα της επανάστασης του 1917, ήταν μοιραία γι’αυτόν, αφού  καταστράφηκε οικονομικά. Δεν απογοητεύτηκε. Ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη σύγχρονο σπορελαιουργείο και σαπωνοποιείο.

«Η θύελλα της ρωσικής επαναστάσεως επέφερε και εις αυτόν οικονομικήν καταιστροφήν. Μή απογοητευθείς ίδρυει έν Θεσσαλονίκη έργοστάσιον σπορελαιουργίας και σαπωνοιποιΐας τελείως έξωπλισμένον βιομηχανικώς. Διά της επιδεξιότητος και μαχητικότητας του, υπ' ουδενός κωλύματος επηρεαζόμενος κατά τό υπερεικοσιπενταετές διάστημα της λειτουργίας του εργοστασίου, συντελεί εις τήν άνάπτυξιν τής υποτυπώδους πρότερον βαμδακοκαλλιεριγείας έν τη βορείω Ελλάδι και είς τήν αυξησιν καί βελτίωσιν τής κτηνοτροφίας διά τής παροχής είς τιμάς προσιτάς βαμβακοπήττας και σησαμόπηττας ώς ζωοτροφάς».

(Απόσπασμα από το βιβλίο «Ιστορικόν δοκίμιον περί του παλαιού και Νέου Σκοπού»του Παντελή Χ.Βαλιούλη, ευγενής προσφορά του φίλου F/B  Basil Sakellarides).

Η βιομηχανία ιδρύθηκε το 1929, αρχικά ως Ανώνυμη Εταιρία με επωνυμία ΕΒΕ. Το 1930 περιήλθε αποκλειστικά στο Στ. Βαλιούλη.

Το εργοστάσιο βρισκόταν στη περιοχή του Σιδ/κού Σταθμού Κωνσταντινουπόλεως  (Μεταξύ Ευόσμου και Κορδελιού). Η  Μεγάλου Αλεξάνδρου, που αναφέρεται στη φωτογραφία ως διεύθυνση γραφείων, είναι του δήμου Αμπελοκήπων, κοντά στο πρώην κεραμοποιείο Φιλλίπου και το 1ο Δημοτικό Σχολείο.

Το 1936 διέθετε κινητήρα 10ΗΡ, απασχολούσε 80 εργάτες και παρήγαγε 15 τόνους λάδι την ημέρα. Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιούσε βαμβακόσπορο και διάφορα σπορέλαια.

«Η παραμέλησις όμως του εργοστασίου Θεσσαλονίκης (σ.σ. λόγω της ενασχόλησής του με την κοινωνική προσφορά) και ή συμμετοχή του εις τάς εκλογάς τού 1951 διά δαπάνης εκατοντάδων χρυσών λιρών, και ή μακροχρόνιος ασθένειά του έπέφερον τήν σωματικήν έξάντλησιν και τήν οικονομικήν του κατάρρευσιν. Απεβίωσε τω 1956».
                                                                                                                                          .
Βιβλιογραφία-Πηγές:
1.Σύγγραμμα Παντελή Χ.Βαλιούλη «Ιστορικόν δοκίμιον περί του παλαιού και Νέου Σκοπού».                                                                                                                                                         2. Σύγγραμμα «Θεσσαλονίκη 1912-1940 Βιομηχανία και πόλις» (σελ. 26). Βιβλιοθήκη Κέντρου Ιστορίας Δήμου Θεσσαλονίκης

Όνομα καταγραφέα*: Δημήτριος Βάϊς
Ημερομηνία καταγραφής**: 30/1/2018
* αυτός που εντόπισε/φωτογράφισε/αποδελτίωσε/κλπ.
**ημερομηνία που έγινε η καταγραφή/φωτογράφηση/αποδελτίωση/κλπ.
***οι φωτογραφίες και οι χάρτες συμπληρώνονται εκτός δελτίου και κάτω από αυτό.
Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά σας στην καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς




Οι εικόνες προέρχονται από το σύγγραμμα «Θεσσαλονίκη 1912-1940 Βιομηχανία και πόλις» (σελ. 26). 
Βιβλιοθήκη Κέντρου Ιστορίας Δήμου Θεσσαλονίκης

Οι εικόνες προέρχονται από το σύγγραμμα «Θεσσαλονίκη 1912-1940 Βιομηχανία και πόλις» (σελ. 26). 
Βιβλιοθήκη Κέντρου Ιστορίας Δήμου Θεσσαλονίκης


2 σχόλια: