''Ερμαν Σπήρερ και Σια" / ''Αυστροελληνικη Εταιρεία Καπνού ΑΕ''

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

''Ερμαν Σπήρερ και Σια" / ''Αυστροελληνικη Εταιρεία Καπνού ΑΕ''

Βιομηχανικό Δελτίο Απογραφής - Ομάδα ΒΙ.Δ.Α.

Καταγραφή της ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς.

Όνομα: ''Ερμαν Σπήρερ και Σια" / ''Αυστροελληνικη Εταιρεία Καπνού ΑΕ''/ "Εργοεπισκευές ΑΕ"

Είδος: Εγκαταστάσεις αποθήκευσης

Αρχική Χρήση: Καπνεργοστάσιο

Εξοπλισμός: Δεν σώζεται

Κατάσταση: Επανάχρηση

Επανάχρηση: Ξενοδοχειακή χρήση

Περιοχή: περιοχή Αγία Βαρβάρα, Δράμας

Πληροφορίες:

Βρίσκεται στην Αγία Βάρβαρα και είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο, η καπναποθήκη και τα γραφεία. Είναι αξιόλογο αρχιτεκτονικό δημιούργημα του Αυστριακού αρχιτέκτονα Konrad von Vilas. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής ειδικής χρήσης και λειτουργίας.
Η σύνθεση του κτιρίου είναι αποτέλεσμα των γενικότερων τάσεων που επικρατούν στην αρχιτεκτονική την εποχή αυτή και διαφοροποιείται αισθητά από εκείνη της πρώτης καπναποθήκης που έκτισε στην πόλη για τον Πορτοκάλογλου στην οδό Περδίκα.
Το 1924 ο Ελβετοεβραίος καπνέμπορος Hermann Spierer αγόρασε δυο οικόπεδα δίπλα στα νερά της Αγίας Βαρβάρας για λογαριασμό της εταιρίας ''Ερμαν Σπήρερ και Σια". Στα οικόπεδα αυτά χτίσθηκε μια τεράστια καπναποθήκη, ο "Ουρανοξύστης Σπήρερ" κατά τον τύπο της εποχής.
Πρόκειται για ένα τετραώροφο κτίσμα με ορθογωνική κάτοψη και αναλογίες πλευρών. Το ισόγειο διαιρείται διαμέσου μιας εγκάρσιας τοιχοποιίας σε δυο τμήματα, με ανεξάρτητες για το καθένα εισόδους. Για την κατακόρυφη μεταφορά των δεμάτων του καπνού έχει προβλεφθεί η εγκατάσταση ανελκυστήρα. Στην ανατολική πλευρά του κτιρίου και σε επαφή με αυτό βρίσκεται το μικρότερο σε όγκο και έκταση γραφείο της εταιρίας.
Η οικοδομή εξαιτίας του όγκου της προκάλεσε την έντονη αντίδραση των κατοίκων της περιοχής. Η καπναποθήκη χρησιμοποιήθηκε για την επεξεργασία του καπνού. Στις 20 Ιανουαρίου 1932 αγόρασε το κτίσμα η ''Αυστροελληνικη Εταιρεία Καπνού ΑΕ'' η όποια συνέχισε σε αυτό την επεξεργασία.
Στα χρόνια της τελευταίας βουλγαρικής κατοχής οι εργασίες δεν σταμάτησαν, καθώς η ''Αυστροελληνική δεν ήταν αμιγώς ελληνική εταιρεία. Το 1974 η επεξεργασία καπνού σταμάτησε, όπως και σε όλα σχεδόν τα καπνομάγαζα της Δράμας, και το κτήριο χρησιμοποιείται από τότε μόνο σαν αποθήκη καπνού.

Πηγή: http://local.e-history.gr/pages/viewpage.action?pageId=8487700

6. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η ανάγκη για σύγχρονες εγκαταστάσεις, και κυρίως η κλιμακούμενη κρίση στην καπνεργασία οδήγησε στην υπολειτουργία και εγκατάλειψη των κτιρίων των καπναποθηκών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Μετά το 1974, σημαντικός αριθμός από αυτά έγινε βορρά στα χέρια του οικοδομικού κεφαλαίου και του συστήματος της αντιπαροχής. Αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής, είναι από τα ιστορικά τεκμηριωμένα 300 και πλέον συγκροτήματα που υπήρχαν στην περιοχή, κατά την τελευταία καταγραφή να εντοπίζουμε 61 συγκροτήματα στον νομό Καβάλας, 45 στον νομό Ξάνθης, 17 στον νόμο Δράμας και 4 στους νομούς Ροδόπης και Έβρου. Το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά είναι εγκαταλελειμμένα, ενώ υπάρχουν διεσπαρμένα στις πόλεις βιομηχανικά κτίρια που λειτουργούν με νέες χρήσεις, είτε έχουν αποκατασταθεί τα κελύφη είτε όχι. Φιλότιμες προσπάθειες γίνονται, αλλά αποτελούν αποσπασματικές κινήσεις, με έλλειψη πρωτοβουλίας ή ολοκληρωμένου οράματος. Ανεξάρτητα από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο ή τις εξελιγμένες και προσαρμοσμένες τεχνικές αποκατάστασης, εξίσου σημαντικό είναι να αναγνωρίσει η τοπική κοινωνία τη σημασία των καπναποθηκών για την πόλη. Και μάλιστα τη σημασία τους σε πολλαπλά επίπεδα. Από αυτό της μνήμης, έως εκείνο της μορφολογίας και των ρυθμών του αστικού ιστού.

Πηγή : http://infoidk.arch.duth.gr/20.pdf

Βιβλιογραφία-Πηγές: